اباحه تکلیفی که از آن به اباحه خاص، اباحه به معنای اخص، اباحه صرف و اباحه محض نیز تعبیر میشود، از احکام پنج گانه تکلیفی و مقابل وجوب، حرمت، استحباب و کراهت است که دلالت بر تخییر مکلّف بین انجام دادن عمل و ترک آن میکند؛ بدون ترجیح یکی بر دیگری. در نتیجه هیچ ستایش - مدح - و نکوهشی - ذم - بر فعل و ترک آن، مترتّب نمیگردد.
