اجرت اجاره
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یکی از ارکان اجاره
اجرت یا
اجاره بها می‌باشد و اجاره به‌دون آن
صحیح نیست.
اجرت، یعنی
مزد کار یا قیمتی که در مقابل استفاده از
منافع بر عهده شخص است.
اگر
اجرت در متن
عقد مشخص شده باشد، به آن «
اجرة المسمّی» گویند و اگر مشخص نشده باشد، برای تعیین آن به موارد مشابه رجوع می‌شود که به آن «
اجرة المثل» می‌گویند.
تعیین مقدار
اجرت، به قرار داد
طرفین در اجاره بستگی دارد.
در قرآن کریم چندین توصیه در مورد
اجرت می‌باشد که به برخی از آنها اشاره می‌شود.
در تعیین مقدار
اجرت،
قرآن به رعایت
انصاف سفارش کرده، می‌گوید: اگر خواستید برای
فرزندان خود
دایه بگیرید، بر شما
گناهی نیست؛ به
شرط آن که پرداخت آن‌چه را بر عهده گرفته‌اید، به‌طور شایسته بپردازید: «واِن اَرَدتُّم اَن تَستَرضِعوا اَولـدَکُم فَلا جُناحَ عَلَیکُم اِذَا سَلَّمتُم ما ءَاتَیتُم بِالمَعروفِ».
برخی
مفسران مراد از «ما ءَاتَیتُم بِالمَعروفِ» را
اُجرة المثل دانسته‌اند.
قرآن در آیه ۶ طلاق/۶۵
می‌گوید: اگر کارتان با آن‌که
بچه را
شیر می‌دهد به دشواری کشید،
زن دیگری بچه را شیر دهد: «فَـاتوهُنَّ
اُجورَهُنَّ... و اِن تَعاسَرتُم فَسَتُرضِعُ لَهُ اُخری». بسیاری از فقیهان از‌جمله
شیخ طوسی و
فاضل مقدادیکی از مصادیق «
تعاسر» را در این
آیه، نپذیرفتن
اجرة المثل از سوی دایه‌ها دانسته‌اند.
قرآن، شخص
غنی را در پرداخت
اجرت بیش‌تر آزاد گذاشته که از
دارایی خود
هزینه کند و هر که
روزی‌اش تنگ باشد، فقط به مقداری که
خدا به او داده
خرج کند: «لِیُنفِق ذُو سَعَة مِن سَعَتِهِ ومَن قُدِرَ عَلَیهِ رِزقُهُ فَلیُنفِق مِمّا ءاتـهُ اللّهُ».
طبری در ذیل این آیه می‌نویسد: غنی به‌اندازه توانش
اجرت بپردازد و
فقیر، در حدّ
توان، پرداخت کند.
دانشنامه موضوعی قرآن.
