• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

استنطاق

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


استنطاق یعنی درخواست سخن گفتن و در کاربرد حقوقی به معنای بازپرسی کردن از متهم است. از آن به مناسبت در باب قضاء و شهادات سخن رفته است.



مستحب است قاضی پس از حضور گواهان در دادگاه، آنان را از یکدیگر جدا کرده و از هر کدام جداگانه استنطاق نماید.
[۱] جواهر الکلام ج۴۱، ص۳۰۶.    
[۲] مسالک الافهام ج۱۴، ص۳۵۸.    



به نظر مشهور اگر شاهد پیش از استنطاق حاکم شرع، شهادت بدهد، شهادتش پذیرفته نمی‏شود، مگر در حق الله، مثل گواهی بر ترک نماز، روزه و یا زکات که به قول مشهور شهادت پیش از استنطاق پذیرفته است.


چنانچه حق، مانند عتق و سرقت، از حقوق مشترک خداوند و آدمی باشد در ترجیح حق اللّه یا حق الناس بر دیگری اختلاف است
[۳] جواهر الکلام ج۴۱، ص۱۰۴.    
[۴] الروضة البهیه ج۳، ص۱۳۴.    


 
۱. ↑ جواهر الکلام ج۴۱، ص۳۰۶.    
۲. ↑ مسالک الافهام ج۱۴، ص۳۵۸.    
۳. ↑ جواهر الکلام ج۴۱، ص۱۰۴.    
۴. ↑ الروضة البهیه ج۳، ص۱۳۴.    



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام ج۱،ص۴۹۱.    



جعبه ابزار