تجنیح
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تجنیح به نوعی
نشستن در حالت
تشهد گفته می شود
به حالتی که
دستان و بازوان را همچون دو بال قرار داده می شود می گویند.
تجنیح عبارت است از آنكه
انسان بازوان و دستان خود را چون دو بال قرار دهد. تحقّق آن در
ركوع به دور كردن
آرنج و بازوان از
پهلو و در
سجده به بلند كردن آرنج از
زمین و فاصله انداختن بین بازوان و پهلو است. از تجنیح به
تجافى نیز تعبیر شده است. از آن در باب
صلات سخن رفته است.
تجنیح در
ركوع و
سجود براى
مرد و ترک آن براى
زن،
مستحب است.
جمعي از پژوهشگران زير نظر سيد محمود هاشمي شاهرودي فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بيت عليهم السلام، ج۲، ص۳۶۲-۳۶۳
