و برخی گفتهاند: اصل آن از مضاعف: رب - ربب بوده است. بدین جهت در معنای رب مینویسد: رب، در اصل به معنای تربیت و آن ایجاد شیء به صورت تدریجی تا حد رسیدن به کمال است.
از وظایف مهم ولی کودک نسبت به وى اهتمام به تربیت او است. مضمون بسیارى از روایات چنین است: بگذارید کودک تا شش یا هفت سالگى بازی کند، سپس به تعلیم و تربیت او همّت گمارده، خواندن، نوشتن، قرآن، نماز، حلال و حرام و معارف دینى را به او بیاموزید و چون به سنّ نه سالگی رسید اهتمام و تأکید بیشترى- بویژه در امر نماز- داشته باشید. همچنین فرزندانتان را با احادیث و سخنان ما آشنا سازید قبل از آنکه مرجئه - فرقهاى منحرف از خط امامت- از شما پیشى گرفته، آنان را گمراه کنند.