تلبیه در حج
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
لبّیک گفتن در
احرام را تلبیه گویند. از آن در باب
حج سخن گفته شده است.
تلبیه از واجبات احرام است و بدون آن [[|احرام عمره]] و
حج منعقد نمی‌شود
جز در
حج قران که
حاجی- بنابر قول مشهور- مخیّر است بین تلبیه،
اشعار و
تقلید.
در اینکه تلبیه
رکن است و ترک عمدی آن موجب بطلان عمل می‌شود، یا آنکه رکن نیست، اختلاف است.
تلبیه به لحاظ کیفیت به
واجب و
مستحب تقسیم می‌گردد.
در کیفیت
تلبیۀ واجب سه قول است:
۱. «لبّیک اللّهمّ لبّیک، لبّیک لا شریک لک لبّیک.»
۲. کیفیت نخست به اضافۀ «إنّ الحمد و النّعمة لک و الملک لا شریک لک».
۳. «لبّیک اللّهمّ لبّیک، لبّیک، إنّ الحمد و النّعمة لک و الملک لا شریک لک». برخی جملۀ «و الملک» را مقدّم بر «لک» آورده‌اند.
تلبیۀ مستحب، تلبیه‌هایی است که پس از تلبیۀ واجب گفته می‌شود، مانند «لبّیک ذا المعارج لبّیک، لبّیک داعیا إلی دار السّلام...».
زمان تلبیه پس از نیّت احرام است و در وجوب هم‌زمانی تلبیه با
نیّت اختلاف است.
قول عدم وجوب به مشهور نسبت داده شده است.
بنابر قول به عدم وجوب تقارن، در اینکه تأخیر آن از
میقات مطلقا جایز نیست یا جایز بلکه افضل است تأخیر آن تا
بیداء برای کسی که از
ذوالحلیفه محرم می‌شود، و تا
رقطاء برای کسی که در
مکّه محرم می‌شود، اختلاف است.
مقدار واجب تلبیه یک بار است؛ لیکن تکرارش مستحب است و قطع آن در احرام
عمرۀ تمتّع هنگام مشاهدۀ خانه‌های مکّه و در
احرام حج، ظهر
روز عرفه واجب است.
در محل قطع تلبیه در احرام
عمرۀ مفرده چهار قول است: هنگام دخول
حرم، زمان مشاهدۀ
کعبه، تفصیل بین کسی که خارج حرم محرم شده و کسی که برای احرام عمره از حرم بیرون رفته است، که برای اوّلی هنگام دخول حرم و برای دومی زمان مشاهدۀ کعبه، و قول چهارم
تخییر بین قطع، هنگام دخول حرم و زمان دیدن کعبه. قول سوم به مشهور نسبت داده شده است.
بلند کردن صدا به تلبیه هنگام اشراف بر
وادی ابطح برای کسی که از مکّه
محرم شده و نیز برای سواره‌ای که از راه
مدینه برای حج آمده، هنگامی که به
وادی بیداء برسد، مستحب است. این حکم اختصاص به
مرد دارد.
محرمات احرام پیش از گفتن تلبیه بر محرم
حرام نمی‌شود.
برای محرم پاسخ دادن دیگری به تلبیه
مکروه است.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۲، ص۶۱۳-۶۱۴.
