خلوت
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
خلوت در سه معنا استعمال شده است. از
احکام خلوت به معنای نخست در باب
نکاح و
طلاق سخن گفتهاند.
۱-تنها ماندن با کسی
۲-
تخلی
۳-
آمیزش.
خلوت، در کلمات
فقها گاه با اضافه به
اجنبی به کار رفته، که عبارت است از تنها ماندن با
نامحرم بدون حضور فردی سوم که از او شرم و حیا میشود و گاه کنایه از تخلّی یا آمیزش است. برخی فقها احکام تخلّی را تحت عنوان احکام خلوت
و برخی، تحت عنوان آداب خلوت
مطرح کردهاند.
خلوت کردن
مرد و
زن نامحرم در مکانی با خوف وقوع در
گناه حرام است.
در اینکه در فرض عدم خوف نیز حرام است یا نه، مسئله اختلافی است.
بنابر قول
مشهور،
زوجه تنها در صورت
آمیزش- اعم از قُبل یا دُبر- مستحق تمامی
مهر میگردد. چنان که در صورت وقوع
طلاق، پس از تحقق آمیزش، عده نیز بر او
واجب میشود؛ لیکن از برخی
قدما ثبوت همه مهر و عدّه با تحقق خلوت نیز- که امکان
نزدیکی وجود داشته باشد- نقل شده است.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۳، ص۴۸۸-۴۸۹.
