حسد بنی‌اسرائیل (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حسد به معنای آرزو کردن زوال
نعمت از کسی است که استحقاق آن را دارد. در
قرآن به
حسادت بنی اسرائیل، پرداخته شده.
کفر بنی اسرائیل به
پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم و
قرآن، ناشی از
حسادت آنان بود.
واذ اخذنا میثـق بنی اسرءیل... • بئسما اشتروا به انفسهم ان یکفروا بما انزل الله بغیـا ان ینزل الله من فضله علی من یشاء من عباده... «و (به یاد آورید) زمانی را که از بنی اسرائیل پیمان گرفتیم که جز
خداوند یگانه را
پرستش نکنید و به
پدر و
مادر و نزدیکان و یتیمان و بینوایان
نیکی کنید و به مردم نیک بگویید
نماز را برپا دارید و
زکات بدهید. سپس (با اینکه پیمان بسته بودید) همه شما- جز عده کمی- سرپیچی کردید و (از وفای به
پیمان خود) روی گردان شدید. • ..... • ولی آنها در مقابل بهای بدی، خود را فروختند که به ناروا، به آیاتی که
خدا فرستاده بود،
کافر شدند. و معترض بودند، چرا خداوند به
فضل خویش، بر هر کس از بندگانش بخواهد،
آیات خود را نازل می کند؟! از این رو به خشمی بعد از خشمی (از سوی خدا) گرفتار شدند. و برای کافران مجازاتی خوارکننده است.»
در حقیقت
یهود معامله زیان آوری انجام داده اند، کسانی که برای پیروی از پیامبر موعود از سرزمینهای خود کوچ کرده بودند و با مشکلات فراوان در سرزمین
مدینه مسکن گزیدند تا به مقصود برسند، سر انجام در صف
منکران و کافران قرار گرفتند، آنها به آنچه خداوند نازل کرده بود به خاطر
حسد کافر شدند، و معترض بودند چرا خداوند آیات خود را بر هر کس از
بندگان خود بخواهد به فضل خویش نازل می کند، گویا انتظار داشتند پیامبر موعود ص از بنی اسرائیل و از میان خود آنها باشد و از نزول قرآن بر دیگری ناراحت بودند.
حسادت بنی اسرائیل، عامل اختلاف آنان در پذیرش
حق بود.
ولقد ءاتینا بنی اسرءیل الکتـب والحکم والنبوة... • وءاتینـهم بینـت من الامر فما اختلفوا الا من بعد ما جاءهم العلم بغیـا بینهم... «ما بنی اسرائیل را کتاب (آسمانی) و
حکومت و
نبوت بخشیدیم و از روزیهای پاکیزه به آنها عطا کردیم و آنان را بر جهانیان (و مردم عصر خویش) برتری بخشیدیم• و دلایل روشنی از امر نبوت و
شریعت در اختیارشان قرار دادیم آنها اختلاف نکردند مگر بعد از
علم و
آگاهی و این اختلاف بخاطر
ستم و برتری جویی آنان بود اما پروردگارت روز قیامت در میان آنها در آنچه اختلاف داشتند داوری می کند.»
این آیات بعد از بیان مواهبی که به بنی اسرائیل از جانب خداوند عطا شده می‌گوید: آنها پرچم
طغیان برافراشتند، و هر گروهی به جان گروه دیگر افتاد، حتی عوامل
وحدت و
انسجام را وسیله اختلاف و
تفرقه قرار دادند، و به دنبال آن قدرتشان به ضعف گرائید، ستاره عظمتشان افول کرد، حکومت آنها متلاشی شد و در
دنیا دربدر شدند.
خداوند، درباره اختلافهای حسودانه بنی اسرائیل، در قیامت
داوری می‌کند.
ولقد ءاتینا بنی اسرءیل الکتـب والحکم والنبوة ورزقنـهم من الطیبـت وفضلنـهم علی العـلمین• وءاتینـهم بینـت من الامر فما اختلفوا الا من بعد ما جاءهم العلم بغیـا بینهم ان ربک یقضی بینهم یوم القیـمة فیما کانوا فیه یختلفون. «ما بنی اسرائیل را کتاب (آسمانی) و حکومت و نبوت بخشیدیم و از روزیهای پاکیزه به آنها عطا کردیم و آنان را بر جهانیان (و مردم عصر خویش) برتری بخشیدیم• و دلایل روشنی از امر نبوت و شریعت در اختیارشان قرار دادیم آنها اختلاف نکردند مگر بعد از علم و آگاهی و این اختلاف بخاطر ستم و برتری جویی آنان بود اما پروردگارت
روز قیامت در میان آنها در آنچه اختلاف داشتند داوری می کند.»
"ان ربک یقضی بینهم یوم القیامة فیما کانوا فیه یختلفون"- این جمله اشاره است به اینکه اختلاف
اهل کتاب، و اختلاط حق و
باطل در بین آنان بی اثر نیست، و به زودی اثرش را خواهد کرد، و خدای تعالی در روز قیامت بین آنان داوری نموده، بر حسب آنچه که اعمالشان اقتضاء دارد جزایشان می دهد.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «حسد بنی اسرائیل».
