دو معنای متفاوت برای «حکم» در لغت ذکر شده است: ۱. به معنای دستورالعمل قطعی با قضاوت مخصوص در امور مورد اختلاف؛ ۲. به معنای حکمت . بنا بر معنای اول، قرآن مجید از این جهت که شامل احکام الزامی است و در امور اختلافی میان مردم قضاوت میکند، حکم نامیده شده است. و بنا بر معنای دوم، قرآن به دلیل دربرداشتن معارف الهی ، برآن «حکم» اطلاق شده است.