خروج‌

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

خروج در فقه به معنای بیرون آمدن یا طغیان بر امام معصوم ع است و از آن در بابهای مختلف فقهی همچون طهارت ،‌صلات ، حج، نکاح و قضاء سخن گفته‌اند .

---

خروج به بیرون رفتن است .

---

خروج به معنای طغیان بر امام معصوم علیه السلام می باشد (که به آن بغی نیز می گویند) .

---

از خروج به معناى نخست در بابهاى مختلف همچون طهارت، صلات، حج، نکاح و قضاء سخن گفته‌اند که به نمونه‌هایى از احکام آن اشاره مى‌شود.

---

هنگام خروج از حمام ریختن آب سرد روى پاها و نیز گذاردن عمامه بر سر در تابستان و زمستان، مستحب است. خروج از مستراح با پیش نهادن پای راست مستحب است. از اسباب جنابت و نیز نشانه‌هاى بلوغ بیرون آمدن منى از انسان است. خونِ باقى مانده در بدن حیوان ذبح شده پس از خارج شدن مقدار متعارف آن پاک است.
کسى که در مسجد الحرام یا مسجد النبی صلى الله علیه و آله محتلم شده، براى خروج از مسجد واجب است تیمم کند. از بعضى قدما استحباب تیمم نقل شده است. البته اگر زمان خروج کوتاه‌تر از زمان تیمم باشد، برخى خروجِ بدون تیمم را واجب دانسته‌اند.
خارج شدن از مسجد با پیش نهادن پای چپ و نیز بعد از همه، مستحب است.

۴.۱ - خروج معتکف از مسجد

خروج از مسجد براى معتکف تنها با پیدایى ضرورت شرعی یا عرفى جایز است.


مستحب است کسى که میت را در قبر نهاده از سمت پاى وى از قبر خارج شود.

بنابر قول مشهور، حاجى بعد از عمرۀ تمتع و قبل از به جا آوردن حج نمى‌تواند از مکه خارج شود، و در صورت تصمیم بر خروج باید براى حج محرم شود و با احرام بیرون رود و چنانچه بدون احرام بیرون رود و پس از یک ماه بازگردد باید عمره را تجدید کند.

۴.۲ - خروج زن از منزل شوهر

خارج شدن زن از منزل شوهر بدون اجازۀ وى حرام است.

زن طلاق داده شده‌ به طلاق رجعی در مدت عده حکم زوجه را دارد. در زوجیت موقت خروج زن از منزل مانع ندارد، مگر آنکه با حق شوهر (استمتاع) منافات داشته باشد.
زن مخدره جهت حضور در دادگاه مکلف به خروج از منزل نمى‌شود، بر خلاف زن برزه

---