• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خلوت

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



خلوت‏ در سه معنا استعمال شده است. از احکام خلوت به معنای نخست در باب نکاح و طلاق سخن گفته‏اند.




۱-تنها ماندن با کسی
۲-تخلی
۳-آمیزش.
خلوت، در کلمات فقها گاه با اضافه به اجنبی به کار رفته، که عبارت است از تنها ماندن با نامحرم بدون حضور فردی سوم که از او شرم و حیا می‏شود و گاه کنایه از تخلّی یا آمیزش است. برخی فقها احکام‏ تخلّی را تحت عنوان احکام خلوتو برخی، تحت عنوان آداب خلوتمطرح کرده‏اند.



خلوت کردن مرد و زن نامحرم در مکانی با خوف وقوع در گناه حرام است.
در اینکه در فرض عدم خوف نیز حرام است یا نه، مسئله اختلافی است.
بنابر قول مشهور، زوجه تنها در صورت آمیزش- اعم از قُبل یا دُبر- مستحق تمامی مهر می‏گردد. چنان که در صورت وقوع طلاق، پس از تحقق آمیزش، عده نیز بر او واجب می‏شود؛ لیکن از برخی قدما ثبوت همه مهر و عدّه با تحقق خلوت نیز- که امکان نزدیکی وجود داشته باشد- نقل شده است.


 
۱. شرائع الاسلام ج۱، ص۱۴.    
۲. تبصرة المتعلمین ص۱۹.    
۳. جامع المقاصد ج۱۲، ص۲۰۰.    
۴. مسالک الافهام ج۹، ص۳۲۴.    
۵. المسائل المنتخبة (سیستانی) ص۴۰۶.    
۶. مسالک الافهام ج۹، ص۲۱۶.    
۷. جواهر الکلام ۳۱، ص۷۶-۷۹.    
۸. جواهر الکلام ج۳۲، ص۲۱۸.    




فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۳، ص۴۸۸-۴۸۹.    




جعبه ابزار