• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

روزه مستحب

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



روزه مستحب از اقسام روزه است و ازاحکام آن در باب صوم سخن گفته‏اند.




روزه مستحب سه نوع است؛ زيرا استحباب آن يا به جهت عنوان اولی است؛ بدين معنا که روزه از اين جهت که مستحب می‏باشد فی نفسه امری راجح و محبوب خدای متعال است، مانند روزه تمامی ايّام سال جز روزهايی که روزه گرفتن در آنها حرام است، يا به جهت سببی خاص، مانند روزه برای آمدن باران، يا به جهت زمانی خاص، مانند روزه‏های اول، سوم و هفتم محرّم؛ چهارم تا نهم شوال؛ نيمه جمادی الاولی؛ تمامی ماه رجب، روز مبعث (بيست و هفتم رجب)؛ تمامی ماه شعبان، بويژه نيمه آن؛ روز ميلاد رسول اکرم صلّی اللَّه عليه وآله (هفده يا دوازدهم ربیع الاوّل)؛ روز دحو الارض (بيست و پنجم ذیقعده)؛ بيست و نهم ذيقعده؛ اوّل ذیحجه، بلکه اوّل تا نهم آن؛ عید غدیر (هيجدهم ذيحجه)؛ روزه سه روز در هر ماه، که به قول مشهور، پنج شنبه اوّل و آخر و چهارشنبه اوّل دهه دوم ماه است؛ روزهای سيزدهم، چهاردهم و پانزدهم هر ماه به قول مشهور؛ هر پنج شنبه و جمعه يا جمعه تنها و روز نوروز.
روزه مستحب گاهی به جهت عوارضی حرام يا مکروه می‏گردد؛ حرام مانند روزه مستحب زوجه در صورت منافات داشتن با حق زوج يا عدم اذن زوج و يا نهی او، بنابر اختلاف اقوال؛ روزه مستحب فرزند، درصورتی که موجب آزار پدر و مادر گردد؛ روزه مستحب برده در صورت تنافی با حق مولاو مکروه مانند روزه روز عاشورا؛ روزه روز عرفه برای کسی که بيم ضعف از دعا دارد؛ روزه مستحب مهمان بدون اذن ميزبان، بنابر قول برخی. بعضی آن را بدون اذن يا با نهی ميزبان، صحيح ندانسته اند؛ روزه فرزند بدون اذن پدر به قول برخی. بعضی در صورت عدم اذن يا نهی وی، آن را صحيح ندانسته‏اند؛ روزه مستحب برای کسی که به طعامی دعوت شدهو روزه استحبابی در سفر به قول جمعی، جز سه روز در مدینه جهت برآمدن حاجت.
[۸] کنز الفوائد ج۱، ص۲۲۹.
[۹] ايضاح الفوائد ج۱، ص۲۴۳.




آيا در نیت روزه مستحب تعيين نوع آن شرط است يا نه؟ اقوال مختلف است. برخی، روزه مستحب معيّن همچون روزه ایّام البیض را به روزه ماه رمضان ملحق کرده و تعيين را شرط ندانسته اند. بعضی گفته اند: در روزه استحبابی دارای سبب خاص، مانند طلب باران، تعيين از جهت احراز خصوصيت و تحقق آن شرط است، نه آنکه شرط صحّت باشد، و در روزه استحبابی دارای زمان خاص، مانند ایّام البیض، وقوع روزه در آن زمان، تعيين آن به شمار می رود و نيازی به تعيين آن در نيّت نيست.
زمان نیت در روزه مستحب بنابر قولی تا زوال ادامه دارد. قول ديگر در روزه مستحب، امتداد زمان تا قبل از غروب خورشید است.
[۱۴] مستمسک العروة ج۸، ص۲۱۷-۲۱۸.




بنابر قول مشهور، در روزه مستحب، علاوه بر شرايط عمومی روزه، عدم اشتغال ذمّه شخص به روزه واجب شرط صحّت آن است.
[۱۵] مستمسک العروة ج۸، ص۴۲۵.

فروبردن سر در آب، بنابر قول مشهور بر روزه دار حرام است؛ ليکن در بطلان روزه به آن اختلاف می باشد.برخی گفته اند: مقتضای اطلاق نصّ و کلمات فقها، عدم تفاوت در حکم ياد شده (حرمت) بين روزه واجب و مستحب است؛هرچند برخی در حرمت آن در روزه مستحب و واجب موسّع اشکال کرده اند.
معروف اين است که افطار سهوی، روزه مستحب را- همچون روزه واجب- باطل نمی‏کند؛
[۱۹] غنائم الأيام ج۵، ص۱۴۵-۱۴۶.
[۲۱] مصباح الهدی ج۸، ص۱۲۶.
قول مقابل آن بطلان است.
[۲۲] أجوبة المسائل المهنائية ص۶۷.

در شرط بودن عدم سفر در روزه‏ مستحب اختلاف است. قول منسوب به اکثر فقها، کراهت (به معنای کم بودن ثواب) آن است، جز روزه سه روز (چهارشنبه، پنج شنبه و جمعه) در مدینه جهت برآمدن حاجت که به اتفاق، جایز بلکه مستحب است.
گرفتن روزه یوم الشّک (روز مردد بين آخر شعبان و اوّل رمضان) به نيّت ماه رمضان، بنابر قول مشهور صحيح نيست؛ ليکن به نيّت روزه استحبابی ماه شعبان صحيح است و چنانچه بعد معلوم شود آن روز اوّل رمضان بوده، از روزه واجب کفايت می کند.
افطار روزه مستحب بعد از زوال (ظهر) کراهت دارد.
کسی که روزه مستحب گرفته، اگر در اثنای روز مهمان مؤمنی شود، و وی غذايی تهيه کند، مستحب است بدون آنکه ميزبان را از روزه خود مطّلع سازد، نزد او افطار کند.مستحب است انسان روزه مستحب را از ديگران پوشيده بدارد.


 
۱. غنیة النزوع ص۱۴۸-۱۴۹.    
۲. العروة الوثقی ج۳، ص۶۵۸-۶۶۰.    
۳. مدارک الأحکام ج۶، ص۲۸۳-۲۸۴.    
۴. تذکرة الفقهاء ج۶، ص۲۰۲-۲۰۳.    
۵. جواهر الکلام ج۱۷ف ص۱۳۰-۱۳۲.    
۶. العروة الوثقی ج۳، ص۶۶۱.    
۷. العروة الوثقی ج۳، ص۶۶۰.    
۸. کنز الفوائد ج۱، ص۲۲۹.
۹. ايضاح الفوائد ج۱، ص۲۴۳.
۱۰. جواهر الکلام ج۱۶، ص۱۹۱.    
۱۱. العروة الوثقی ج۳، ۴۲۳-۵۲۴.    
۱۲. جواهر الکلام ج۱۶، ص۱۹۶-۱۹۸.    
۱۳. العروة الوثقی ج۳، ص۵۳۴.    
۱۴. مستمسک العروة ج۸، ص۲۱۷-۲۱۸.
۱۵. مستمسک العروة ج۸، ص۴۲۵.
۱۶. جواهر الکلام ج۱۶، ص۲۲۷-۲۲۸.    
۱۷. مدارک الأحکام ج۶، ص۵۰.    
۱۸. جواهر الکلام ج۱۶، ص۲۳۱.    
۱۹. غنائم الأيام ج۵، ص۱۴۵-۱۴۶.
۲۰. مستند الشیعة ج۱۰، ص۳۱۸.    
۲۱. مصباح الهدی ج۸، ص۱۲۶.
۲۲. أجوبة المسائل المهنائية ص۶۷.
۲۳. جواهر الکلام ج۱۶، ص۳۳۸-۳۴۱.    
۲۴. العروة الوثقی ج۳، ص۶۱۴-۶۱۵.    
۲۵. جواهر الکلام ج۱۶، ص۲۰۷-۲۱۲.    
۲۶. جواهر الکلام ج۱۷، ص۱۱۵.    
۲۷. جواهر الکلام ج۲۹، ص۵۰-۵۱.    
۲۸. وسائل الشیعة ج۱۰، ص۱۳۵.    




فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۱۸۸-۱۹۰.    





جعبه ابزار