آبادی

به محلی که در اثر سکونت افرادی در آن، آباد شده باشد آبادی‏ گفته می‎شود و از آبادی در بابهای طهارت، احیاء موات و لقطه سخن رفته است.

آبادی به مکان آباد مانند روستا و شهر اطلاق می‎شود.

اگر شخصی در آبادی برای وضو یا غسل آب نداشته باشد، باید برای یافتن آن جستجو کند تا ناامید شود. در این صورت، تیمّم صحیح است.

حریم تنها مخصوص زمین موات است و زمین‌ها و خانه‌ها و دیگر املاک آبادی، حریم ندارند.

به قول مشهور، گرفتن حیوان گمشده دیگری که در آبادی یافت می‏شود،جایز نیست و ضمان‏آور است.