سن‌

مدت عمر انسان یا موجود زنده دیگر را سن می‌گویند.

سِن مدت عمر یا شمار سالهاى زندگى انسان يا موجود زنده ديگر می‌باشد.

عنوان ياد شده به مناسبت در بابهايى چون طهارت، صلات، زكات، حج و حجر به كار رفته است.

ملاك در محاسبه سن و سپرى شدن سال در عناوينى كه متعلق احكام شرعى قرار گرفته‏اند، از قبيل بلوغ و يائسگى، سال قمرى است نه شمسى.

به قول مشهور، سن بلوغ در پسر پانزده و در دختر سپرى شدن نُه سال قمرى است.

سن يائسگى بنابر قول مشهور در زن قرشى و نبطى سپرى شدن شصت و در غير آن دو، پنجاه سال قمرى است.

در صورت اختلاف مأمومان بر سر امام جماعت دو يا چند نفر واجد شرايط، مرجّحاتى ذكر شده است كه مسن‏تر بودن از جمله آنها است.

شتر، گاو و گوسفند پرداختى به جهت زكات بايد داراى سنّى خاص باشد كه از آن به «اسنان فرائض» تعبير مى‏شود.

از جمله شرايط قربانى در حج واجب شرط سنّى است كه به قول مشهور در شتر پنج سال تمام، و در گاو و گوسفند يك سال و در بز شش و يا هفت ماه تمام است.