این سوره تهدید کسانی است که خود را مسلمان معرفی کرده‌اند ولی متخلق به اخلاقمنافقین هستند، از قبیل سهو از نماز، و ریا کردن در اعمال، و منع ماعون، که هیچ یک از این‌ها با ایمان به روز جزا سازگاری ندارد. در آخرین آیه این سوره از نمازگزاران سهل انگار و ریاکاری نکوهش شده است که از اطعام گرسنگان با ظرف‌های پر از غذا جلوگیری می‌کنند و این‌ها همه در ردیف تکذیب کنندگان دین به شمار آمده‌اند. گفته‌اند نزول سوره درباره ابوجهل و کفارقریش بوده است.
۱. هفت آیه به عدد کوفی و بصری، شش آیه به عدد حجازی و شامی، ۲۵ کلمه و ۱۱۴ حرف دارد. ۲. در ترتیب نزول، سوره هفدهم و در مصحف شریف یکصد و هفتم است. ۳. پس از سوره تکاثر و پیش از سوره کافرون نازل شد. ۴. برخی به جز آیات ۴ تا ۷
این سوره را مکی و برخی دیگر این سوره را مدنی می‌دانند. ۵. از نظر کمیت، از سوره‌های مفصل و از نوع قصار آن به شمار می‌آید. ۶. نسخی در آن سوره واقع نشده است.
