قدرت
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قدرت یکی از
صفات الهی است.
قدرت از
صفات ذات خداوند است و در اصطلاح، صدور
فعل از
فاعل را گویند که از روی
علم باشد.
«قادر» موجودی است که فعل و
ترک برای او برابر است؛ بدین معنا که اگر خواهد، میکند و اگر خواهد، نمیکند.
قرآن کریم در
آیات بسیاری، از قدرت خداوند سخن گفته است؛ مثلا: قدرت و سلطه مطلق او در
رستاخیز ظهور میکند
و
آسمان‌ها و
زمین به دست قدرت اویند
و او پیوسته با قدرت خویش، آسمان‌ها را میگستراند
و قدرتها، همه، از قدرت او سرچشمه میگیرند
و او بر همه چیز قادر است.
قدرت بیپایان الهی ریشه در
علم الهی دارد و از مهمترین
صفات ثبوتیّه و سرچشمه بسیاری دیگر از صفات است.
جهان آفرینش، با آن هماهنگی و بزرگی شگفتش، نشانه قدرت خداوند است.
نظام تشریع و نظام
آخرت نیز از دیگر نمودهای قدرت بیپایان خداوندند.
از دیرباز پرسشهایی معمّاگونه در باره قدرت خداوند مطرح کردهاند. پرسشها را به گونهای ساختهاند که هرگونه پاسخ
مثبت و
منفی به آنها، موجب
انکار قدرت مطلق خداوند شود؛ مثلا اینکه آیا
خدا میتواند
سنگی بیافریند که نتواند آن را بردارد، یا آیا میتواند موجودی بیافریند که نتواند نابودش کند.
امّا پاسخی که
متکلّمان به این
معمّاها دادهاند، این است که قدرت خدا
محدودیّت ندارد؛ ولی آن
فرض‌ها نیز
محال عقلیاند و شدنی نیستند. تحقّق چنین فرضهایی مستلزم اجتماع نقیضین است؛ مثلا تحقّق اینکه
خالق نتواند
مخلوق را از میان بردارد، مستلزم این است که هم خالق باشد و هم نباشد؛ زیرا
علّت بر همه شئون معلول سلطه دارد.
در
روایتی آمده است که کسی از
امام علی (علیه السلام) پرسید: «آیا پروردگار تو میتواند جهان را در تخم مرغی جای دهد بی آنکه جهان کوچک شود یا تخم مرغ
فراخ گردد؟» امام پاسخ داد: «خداوند
عجز و
ناتوانی ندارد؛ ولی آنچه تو خواستی، شدنی نیست.»
کتاب فرهنگ شيعه، تاليف شده توسط جمعى از نويسندگان، ص۳۷۵-۳۷۶..
