مَمْدُود (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مَمْدود: (وَ جَعَلْتُ لَهُ مَالًا مَّمْدُوداً) «مَمْدود» از مادّه «
مَدّ» در اصل به معناى «كشيده» است
كه در اينجا ناظر به گستردگى، حجم اموال او يا كشش از نظر زمان و يا از نظر مكان است. بعضى گفته‌اند: اموال او (
وليد) به قدرى گسترده بود كه در فاصله
مكّه و طائف شتران بسيار و اسب‌هاى فراوان و مستغلات زياد داشت. و بعضى گفته‌اند: باغ‌ها و مزارعى داشت كه غلات يكى تمام نشده ديگرى مى‌رسيد، به علاوه داراى صدهزار دينار طلا بود، و همه اين معانى در كلمه
«مَمْدود» جمع است.
(وَ جَعَلْتُ لَهُ مَالًا مَّمْدُودًا) (همان كس كه براى او مال گسترده‌اى قرار دادم.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: يعنى من براى او مالى ممدود يعنى گسترده و يا ممدود به مدد نتايج و فايده قرار دادم.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مكارم شيرازى، ناصر، لغات در تفسير نمونه، بر گرفته از مقاله «مَمْدود»، ص۵۵۴.
