مُمَدَّدَة (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مُمَدَّدَة: (في عَمَدٍ مُّمَدَّدَةِ) «مُمَدَّدَة» از مادّه «
تمديد- مَدّ»
به معناى كشيده و طويل است.
(فِي عَمَدٍ مُّمَدَّدَةٍ ) (در ستون‌هاى كشيده و طولانى.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه عمد - با فتحه عين و فتحه ميم- جمع عمود (ستون) است، و كلمه ممدده اسم مفعول از مصدر تمديد است، و تمديد مبالغه در مد (كشيدن) است. بعضى از مفسرين گفته‌اند: منظور از
(عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ) گل ميخ‌هايى است كه اهل عذاب را ميخكوب مى‌كند. بعضى
ديگر گفته‌اند: عمد ممدده تنه‌هاى درختان است كه چون مقطار، زندانى را با آن مى‌بندند، و مقطار چوب و يا تنه درختى بسيار سنگين است، كه در آن سوراخ‌هايى باز مى‌كردند تا پاهاى دزدان و ساير مجرمين زندانى را در آن سوراخ‌ها كنند، بعضى ديگر معانى ديگرى براى آن كرده‌اند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مكارم شيرازى، ناصر، لغات در تفسير نمونه، بر گرفته از مقاله «مُمَدَّدَة»، ص۵۵۴.
