هاشم معروف حسنی (۱۳۳۳- ۱۴۰۰ ه.ق) در سال ۱۹۱۹ م در قریه جناتا در جنوب لبنان در خانواده ای روحانی که به بیت تقوی و ادبشهرت داشتند پا به عرصه زندگی گذاشت. او تحت پرورش پدرش و در چنین خانواده ای مراتب علم و معرفت را پشت سر گذاشته و در پاکی نفس، تواضع و عفت زبان، صدق و راستگویی زبانزد همگان به خصوص کسانی که در نجف اشرف هم عصر او بودند، گشت. پس از اینکه مراتب علم را در نجف اشرف (نزد آیات عظام: حمامی، حکیم، آقا جمال گلپایگانی، شیخ محمد حسین کاشف الغطاء) طی کرد بنابر ضرورت به قضاوت در محاکم قضائی لبنان مشغول شد.
مرحوم هاشم معروف حسنی در حقیقت طلبی و نگارش کتاب های تحلیلی ـ تاریخی، به ویژه در تاریخ اسلام و سیره ائمه و دفاع از حریم تشیع از تبحّر و تخصّص والائی برخوردار است. او در دفاع از حریم مقدّس تشیع آثاری از خود به جای گذاشته که در نوع خود بی نظیر هستند. کتاب های «بین التصوف و التشیّع و الشیعه بین الاشاعره و المعتزله» و « سیرة الائمة الاثنی عشر » از این نمونه هستند. آثار ارزشمند مؤلّف در بین محققان و مدرّسان و طالبان حق و حقیقت از جایگاه ارزنده ای برخوردار بوده و بعضی از آنها به فارسی هم ترجمه شده اند.