• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

گیاهان خوش بو (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



خداوند گیاهان خوشبو و گلها را نیز در زمین آفریده که مشام جسم و جان را معطر مى کند، و روح را آرامش و نشاط مى بخشد، و به این وسیله نعمتهایش را بر انسان تمام کرده است .



خداوند گیاهان خوش بو را در زمین ، برای استفاده مردم قرار داده است: «والارض وضعها للانام• فیها فـکهة والنخل ذات الاکمام• والحب ذو العصف والریحان»، و زمین را برای خلایق آفرید• که در آن میوه‌ها و نخلهای پر شکوفه است• و دانه هائی که همراه با ساقه و برگی است که به صورت کاه درمی آید، و گیاهان خوشبو.

۱.۱ - معنای انام و وضع

کلمه «انام» به معنای کلمه «مردم» است. ولی بعضی گفته‌اند: به معنای جن و انس است. بعضی دیگر گفته‌اند: به معنای هر جنبنده‌ای است که روی زمین راه برود. و اگر از خلقت زمین تعبیر کرده به وضع، برای این بود که درباره آسمان تعبیر کرده بود به رفع، خواست تا بفهماند زمین پایین و آسمان بالا است، چون در عرب هر افتاده و پست را وضیع می‌گویند، و این خود لطافتی در تعبیر است.

۱.۲ - معنای فاکهة

میوه هاى غیر خرما است ، و کلمه «اکمامم جمع کم - به ضمه کاف و کسره آن و تشدید میم - است که منظور از آن غلاف خرما است ، که آن را طلع نیز مى گویند، و اما آستین پیراهن و هر جامه دیگر که آن را نیز کم مى گویند تنها به ضمه کاف و تشدید میم تلفظ مى شود، و به کسره کاف به این معنا نمى آید - اینطور گفته اند.

۱.۳ - معنای حب

کلمه «حب - دانه» عطف است بر کلمه «فاکهة» و تقدیر کلام «و فیها الحب و الریحان» است ، یعنى در زمین دانه و ریحان نیز هست ، و منظور از دانه هر چیزى است که قوت و غذا از آن درست شود، مانند گندم و جو و برنج و غیره ، و کلمه «عصف» به معناى غلاف و پوسته دانه هاى مذکور است ، که فارسى آن را سبوس گویند. البته بعضى آن را به برگ مطلق زراعت و بعضى دیگر به برگ خشک زراعت تفسیر کرده اند، و کلمه «ریحان» به معناى همه گیاهان معطر (چون نعناء و مرزه و ریحان فارسى و آویشن و پونه و امثال اینها) است .

۱.۴ - معنای ریحان

براى «ریحان» معانى زیادى گفته اند، از جمله : گیاهان خوشبو، و هر گونه روزى است ، و در اینجا مناسب همان معنى اول است.


۱. رحمان/سوره۵۵، آیه۱۰ - ۱۲.    
۲. ترجمه تفسیر المیزان، علامه طباطبائی، ج۱۹، ص۱۶۳.    
۳. تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ج۲۳، ص۱۱۰.    
۴. مجمع البیان، شیخ طبرسی، ج۹، ص۳۳۱.    
۵. ترجمه تفسیر المیزان، علامه طباطبائی، ج۱۹، ص۱۶۴.    
۶. تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ج۲۳، ص۱۱۱.    
۷. مجمع البیان، شیخ طبرسی، ج۹، ص۳۳۱.    
۸. ترجمه تفسیر المیزان، علامه طباطبائی، ج۱۹، ص۱۶۴.    
۹. تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ج۲۳، ص۱۱۲.    
۱۰. مجمع البیان، شیخ طبرسی، ج۹، ص۳۳۱.    
۱۱. تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ج۲۳، ص۱۱۳.    
۱۲. مجمع البیان، شیخ طبرسی، ج۹، ص۳۳۲.    



فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «گیاهان خوش بو».    



جعبه ابزار