• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

آب دهان

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



آب دهان به بزاق دهان گفته می‌شود و دارای احکامی است که در باب‏هاى طهارت، صلات، صوم و اطعمه و اشربه آمده است.




فرو بردن بزاق براى روزه‏دار جایز است.



بيرون انداختن بزاق در حال نماز ، انداختن آن در مسجد ، پاك كردن آیات قرآن و تر كردن کفن با آن کراهت دارد.



در حلیّت يا حرمت خوردن بزاق شخص ديگر اختلاف است.



آب دهان مسلمان و كسى كه ملحق به او مى‏باشد، پاک است، ولى آب دهان کافر و حيوانات نجس العین (سگ و خوک) نجس است.



روزه با فرو بردن بزاق خارج شده از فضاى دهان يا بزاق ديگرى در صورت مستهلك نشدن آن در آب دهان روزه‏دار، باطل مى‏شود.



با خوردن چيز نجس، بزاق نجس نمى‏شود، جز در صورت تغيير بو، رنگ يا مزه آن به نجاست كه با زوال آن پاک مى‏گردد.


 
۱. جواهرالکلام ج۱۶، ص۲۹۸.    
۲. جواهر الکلام ج۱۱، ص۵۸.    
۳. جواهر الکلام ج۱۴، ص۱۲۷.    
۴. الحدائق الناضرة ج۱۸، ص۲۲۱.    
۵. جواهر الکلام ج۴، ص۲۳۳.    
۶. جواهر الکلام ج۳۶، ص۳۹۳.    
۷. العروه الوثقی ج۱، ص۱۴۲.    
۸. جواهر الکلام ج۱۶، ص۲۹۸-۲۹۹.    
۹. جواهر الکلام ج۳۶، ص۴۱.    




فرهنگ فقه مطابق با مذهب اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۹۷.    



جعبه ابزار