جذام
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یکی از انواع بیماریهای عفونی جذام می باشد که از آن در بابهاى
صلات،
تجارت،
نکاح،
ظهار،
عتق و
قصاص سخن رفته است.
نوعى بیمارىِ عفونى
مزمن می باشد.
جذام -که به آن
خوره و
آکله نیز گفته مى‌شود-
بیمارى عفونى مزمنى است که ضایعاتى در
پوست،
مخاط و
اعصاب ایجاد مى‌کند. به فرد مبتلا به این بیمارى «جذامى» گویند.
امامت جماعت جذامى براى دیگران بنابر قول
مشهور متأخران
کراهت دارد.
برخى، امامت جذامى را تنها براى غیر جذامى
مکروه دانسته‌اند؛ بنابر این، امامت او براى دیگر جذامیان مکروه نخواهد بود.
مبتلا بودن
برده به بیمارى جذام
عیب به شمار مى‌رود و موجب ثبوت
حق خیار براى
خریدار آن مى‌گردد؛
چنان که ابتلاى برده به آن پس از خرید تا یک
سال، موجب ثبوت حقّ خیار براى خریدار است
. همچنین بیمارى جذام از اسباب قهرى آزادى برده است؛
از این رو، برده مبتلا به آن را نمى‌توان جهت
کفاره آزاد کرد.
وجود بیمارى جذام در
زن قبل از
ازدواج از عیوبى است که در صورت
جهل به آن موجب ثبوت
حق فسخ عقد نکاح براى
مرد است. برخى قدما، مرد جذامى را نیز در این
حکم ملحق به زن جذامى کرده‌اند .
به قول برخى، سلامت از بیمارى مسرى خطرناک، مانند جذام از شرایط
حضانت کننده است؛ بنابر این، جذامى شایستگى حضانت را ندارد .
در اینکه
عضو سالم در برابر عضو مبتلا به جذام
قصاص مى‌شود یا نه،
اختلاف است.
برخى، در صورت نیفتادن چیزى از عضو مبتلا به جذام، قائل به قصاص شده‌اند.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، جلد۳،صفحه۶۲.
