آیه توارث از طریق ایمان
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آیه ۷۲
سوره انفال، درباره
ارث بردن
مسلمانان از یکدیگر از راه بستن
پیمان برادری، بحث می کند.
به آیه ۷۲ سوره انفال آیه
توارث از طریق
ایمان (آیه توارث بالایمان) می‌گویند.
((ان الذین آمنوا وهاجروا وجاهدوا باموالهم وانفسهم فی سبیل الله والذین آووا ونصروا اولئک بعضهم اولیاء بعض والذین آمنوا ولم یهاجروا ما لکم من ولایتهم من شیء حتی یهاجروا وان استنصروکم فی الدین فعلیکم النصر الا علی قوم بینکم وبینهم میثاق والله بما تعملون بصیر)؛) کسانی که ایمان آورده و
هجرت کرده‌اند و در راه
خدا با مال و جان خود
جهاد نموده‌اند و کسانی که (مهاجران را) پناه داده‌اند و یاری کرده‌اند آنان یاران یکدیگرند و کسانی که
ایمان آورده‌اند ولی مهاجرت نکرده‌اند هیچ گونه خویشاوندی(دینی) با شما ندارند مگر آنکه (در راه خدا) هجرت کنند و اگر در (کار)
دین از شما یاری جویند یاری آنان بر شما (
واجب) است مگر بر علیه گروهی باشد که میان شما و میان آنان پیمانی (منعقد شده) است و خدا به آنچه انجام می‌دهید بیناست.
۱.
نسب (نسب نزد آن‌ها تنها منحصر به فرزندان
پسر بود، و
دختران و
زنان از ارث محروم بودند)؛
۲.
تبنی (پسرخواندگی)؛
۳.
عهد و پیمان که از آن به ولاء تعبیر می‌کردند.
در آغاز
اسلام که هنوز قانون ارث نازل نشده بود، به همین روش عمل می‌شد؛ اما به زودی مسئله اخوت اسلامی جای آن را گرفت؛ به این صورت که در صدر اسلام، مؤمنان به
شرط مهاجرت و هم پیمانی و مؤاخاتی که
پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) میان آنان برقرار کرده بود و بدون داشتن پیوند نسبی یا سببی، از همدیگر ارث می‌بردند، تا این که آخرین
آیه سوره انفال نازل شد که می‌فرماید: ((واولوا الارحام بعضهم اولی ببعض فی کتاب الله) …)؛ و خویشاوندان نسبت به یکدیگر (از دیگران) در
کتاب خدا سزاوارترند. و آن قاعده،
نسخ، و میراث بری فقط بر مبنای خویشاوندی مقرر شد.
در آیه ۳۳
سوره نساء نیز به ارث بری هم پیمانان از همدیگر اشاره شده است؛ همچنان که در آیه ۶
سوره احزاب نیز مسئله اولویت خویشاوندان در ارث از دیگران تصریح شده است.
آیه اولی الارحام.
فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله«آیه توارث از طریق ایمان»
