• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اهل تجمل

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


اهل تجمّل به تهیدستان نجیب و عفیف و نیز به صاحبان تجمل و زینت اطلاق می شود.



مفهوم نخست، ریشه‏ای روایی دارد و در باب زکات، بر فقیران نجیب و عفیفی اطلاق شده که در پرتو نجابت، ناداری خود را پنهان می‏دارند؛ چندان که دیگران آنان را توانگر می‏پندارند.
[۱] وسائل الشیعة ج۹، ص۲۶۳.    


۱.۱ - دادن زکات چهارپایان به فقرای نجیب


مستحب است زکات چارپایان (گاو، گوسفند و شتر) به عنوان هدیه به فقرای نجیب و عفیف داده شود.
[۲] الحدائق الناضرة ج۱۲، ص۲۲۸.    



مفهوم دوم، ریشه لغوی دارد و در باب نکاح آمده است.

۲.۱ - وظیفه شوهر در قبال زن اهل تجمل


اگر زن از خانواده تجمّل و زینت باشد، بر شوهر واجب است علاوه بر لباس معمولی فصل، لباس تجمّل و زینت مناسب شأن وی را نیز تهیّه نماید.

۲.۱.۱ - تشخیص اهل تجمل بودن زن


مرجع تشخیص در آن، عرف و عادت همسالان خانواده یاد شده است.
[۳] الحدائق الناضرة ج ۲۵، ص۱۲۴.    


 
۱. ↑ وسائل الشیعة ج۹، ص۲۶۳.    
۲. ↑ الحدائق الناضرة ج۱۲، ص۲۲۸.    
۳. ↑ الحدائق الناضرة ج ۲۵، ص۱۲۴.    



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۱، ص۷۶۲.    



جعبه ابزار