• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بیتوته

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


بیتوته به معنای شب ماندن در جایى است و در باب هاى حج، نکاح و طلاق از آن سخن رفته است.



بیتوته به مِنى، در شب عرفه (نهم ذیحجه) تا طلوع فجر براى حاجى مستحب
[۱] جواهر الکلام، ج۱۹، ص۲.    
و شب‌هاى یازدهم و دوازدهم- و براى برخى- سیزدهم ذیحجّه (ایام تشریق) واجب است.
[۲] جواهر الکلام، ج۲۰، ص۳.    



از حقوق واجب زن بر شوهر بنا بر مشهور، بیتوته‌ مرد نزد او، در یک شب از چهار شب است. در صورت تعدّد زن ها، چهار شب میان آنان تقسیم مى‌شود.
به عنوان مثال اگر مردى دو زن داشته باشد باید دو شب از چهار شب را نزد آن دو (هر شب نزد یکى) بیتوته نماید.
[۳] جواهر الکلام، ج۳۱، ص۱۵۰-۱۵۶.    



زنى که در عده وفات است کراهت دارد در غیر محلّ سکونتش بیتوته نماید.
[۴] جواهر الکلام، ج۳۲، ص۲۷۸-۲۷۹.    
برخى آن را جز در موارد ضرورت، جایز ندانسته‌اند.
[۵] الحدائق الناضرة، ج۲۵، ص۴۷۱.    


 
۱. ↑ جواهر الکلام، ج۱۹، ص۲.    
۲. ↑ جواهر الکلام، ج۲۰، ص۳.    
۳. ↑ جواهر الکلام، ج۳۱، ص۱۵۰-۱۵۶.    
۴. ↑ جواهر الکلام، ج۳۲، ص۲۷۸-۲۷۹.    
۵. ↑ الحدائق الناضرة، ج۲۵، ص۴۷۱.    



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج‌۲، ص۱۵۹.    




جعبه ابزار