تخنث
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
شبیه شدن
مرد به
زن در رفتار جنسی و یا مقابل تذکُّر را تَخَنُّث (تَأنُّث) می‌گویند و از آن به مناسبت در بابهای
تجارت،
نکاح و
حدود سخن رفته است.
تخنّث آن است که میل جنسی مرد، همانند میل جنسی زن به مرد باشد.
به چنین مردی «مُخَنَّث» گفته می‌شود.
شبیه شدن مرد به
زن و فراخوانی مردان به سوی خود، عملی
حرام است و
پیامبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله چنین مردی را
لعنت کرده و در
روایات به اخراج وی از
مسجد و خانهها
امر،
و از
سلام کردن به وی و سخن گفتن با او
نهی شده است.
در روایاتِ وارد شده درباره
مسخ شدگان آمده است: مردی که به صورت
خرس مسخ شده کسی بوده که مردان را به سوی خود فرا میخوانده است.
برای تخنّث آثاری ذکر شده است، که به این آثار اشاره می‌شود.
مخنّث
تعزیر می‌شود و در صورت اثبات ارتکاب عملِ موجب
حد مانند
لواط دادن، حد بر او جاری می‌شود. به نظر برخی قدما مردی که رفتار زنانه به خود گرفته و بین مردم به دعوت دیگران به سوی خود و لواط دادن مشهور است کشته می‌شود هرچند بر آن عمل،
بینه و نیز
اقرار به ارتکاب وجود نداشته باشد؛
لیکن دیگر
فقها آن را نپذیرفته و
حکم قتل را تنها در صورتی ثابت دانستهاند که برای
حاکم به واسطه
شهرت، علم به ارتکاب حاصل شود.
کسی که
برده‌ای را خریده سپس متوجّه شده مخنّث است میتواند
معامله را
فسخ کند.
در اینکه مخنّث میتواند ـ همچون پیرمردی که به دلیل شدّت پیری، رغبتی به
نکاح ندارد ـ به مواضعی از
زن اجنبی که
نگاه کردن به آنها تنها برای
محارم جایز است، مانند
گردن و موی
سر، نگاه کند و در نتیجه برای زن پوشاندن آن مواضع از او
واجب نباشد و یا برای او نیز همچون سایر مردان جایز نیست،
اختلاف است. برخی قول نخست را احتمال دادهاند؛ هرچند قول دوم را قوی دانستهاند.
زن دادن به مخنّث و
ازدواج با او
کراهت دارد.
مخنّث از جمله کسانی است که سزاوار نیست در صف اوّل
نماز جماعت جای داده شود.
کسی که دیگری را به تخنّث نسبت داده
تعزیر می‌شود و چنانچه فهم
عرف از این واژه، نسبت
لواط باشد یا گوینده چنین مقصودی داشته باشد بر نسبت دهنده حدّ
قذف جاری میگردد.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام ج۲، ص۴۰۲-۴۰۳.
