• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جهر

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



جهر در دو معنا استعمال شده معنای اولی مقابل اخفات است ومعنای دومی از اصطلاحات علم تجوید است.
از جهر به معنای اوّل در بابهای صلات، حج و دیات سخن رفته است.




۱-آشکار کردن جوهر صدا، مقابل اخفات.
۲-عدم جریان نفَس هنگام تلفظ حرف، از اصطلاحات علم تجوید.



جهر در قرائت حمد و سوره نماز صبح و دو رکعت اوّل نماز مغرب و عشا بنابر مشهور، بلکه بر آن ادّعای اجماع شده، بر مرد واجب است. از برخی قدما استحباب آن نقل شده است.



کلمات فقها در پایین‏ترین حدّ جهر قرائت مختلف است. بسیاری گفته‏اند: کمترین حدّ جهر آن است که شخصِ نزدیک نمازگزار، قرائت او را بشنود؛ لیکن محقق ثانیو فقهای پس از وی، قیدی را به آن افزوده و گفته‏اند:
جوهر صدا نیز باید آشکار گردد و بدون آن جهر تحقق نمی‏یابد هرچند فرد نزدیک نمازگزار قرائت او را بشنود.
[۴] مفتاح الکرامة ج۴، ص۶۴۶-۶۴۸.

بالاترین حدّ جهر بنابر تصریح بسیاری آن است که به حدّ افراط (خارج از حدّ متعارف)، مانند فریاد زدن نرسد.
[۶] مستمسک العروة ج۶، ص۲۱۵.

کسی که وظیفه‏اش جهر قرائت است اگر به عمد آهسته بخواند نمازش باطل است؛لیکن در فرض جهل یا فراموشی نمازش صحیح است و نیازی به اعاده قرائت نیست.بسیاری، جهر خارج از حدّ متعارف- مانند فریاد زدن- را موجب بطلان نماز دانسته‏اند.
[۱۲] مهذّب الاحکام ج۶، ص۳۰۴.
[۱۳] مستند العروة (الصلاة) ج۳، ص۴۳۵.
در مقابل، برخی آن را مبطل نمی‏دانند.



جهر قرائت در موارد زیر مستحب است: نماز آیات؛نماز جمعه؛ بنابر قول گروهی نماز ظهر روز جمعه؛
[۱۷] مستمسک العروة ج۶، ص۲۰۲-۲۰۴.
نماز عیدین (فطر و قربان)؛نماز استسقاو نوافل شبانه.
جهر قنوت برای امام جماعت و کسی که فرادا نماز می‏خواند، بنابر قول مشهور مستحب است. قول مقابل، استحباب جهر به آن تنها در نمازهایی است که قرائت در آن به جهر خوانده می‏شود.همچنین جهر بسمله در موارد وجوب اخفات قرائت، حتّی در رکعت سوم و چهارم در فرض اختیار حمد به جای تسبیح، بنابر قول مشهور مستحب است.
در مقابل مشهور، چهار قول نقل شده است:وجوب جهر به بسمله مطلقا؛ وجوب جهر تنها در دو رکعت اوّل نماز ظهر و عصر؛ استحباب جهر تنها در دو رکعت اوّل نماز ظهر و عصر و قول چهارم استحباب جهر تنها برای امام جماعت.جهر تکبیرهای نماز میتو نیز تکبیرة الإحرامو دیگر اذکار نماز بر امام مستحب است.
[۲۸] کشف الغطاء ج۲، ص۲۸۵.
جهر تلبیه برای مرد مستحب است.



جهر عمدی در موارد وجوب اخفات، حرام و موجب بطلان نماز می‏شود.
جهر قرائت برای زن درصورتی که نامحرم صدای او را بشنود با علم به آن، بنابر قول گروهی- بلکه بنابر آنچه به مشهور متأخران نسبت داده شده- حرام است و موجب بطلان نماز می‏گردد؛ هرچند برخی- بنابر قول به حرمت- بر بطلان اشکال کرده‏اند.
[۳۲] بحار الانوار ج۸۵، ص۸۳.
[۳۴] مستمسک العروة ج۶، ص۲۱۱-۲۱۲.




جهر ذکرهای نماز برای مأموم کراهت دارد.
[۳۶] المسائل الواضحة (اراکی) ج۱، ص۲۵۷.




نمازگزار در ذکرها و دعاهای نماز جز حمد و سوره و تسبیح، و زن در قرائت نمازهای جهری (صبح، مغرب و عشا) در صورتی که نامحرم صدای او را نشنود، همچنین در قرائت نمازهای اخفاتی (ظهر و عصر) بنابر قول به عدم وجوب اخفات بر زن، مخیر بین جهر و اخفات است.
اگر شخصی بر اثر جنایت دیگری نتواند جوهر صدای خود را آشکار کند، بر جانی دیه کامل ثابت می‏گردد.



 
۱. جواهر الکلام ج۹، ۳۶۴-۳۷۰.    
۲. جامع المقاصد ج۲، ص۲۶۰.    
۳. الحدائق الناضرة ج۸، ص۱۳۷-۱۴۰.    
۴. مفتاح الکرامة ج۴، ص۶۴۶-۶۴۸.
۵. جواهر الکلام ج۹، ص۳۸۲.    
۶. مستمسک العروة ج۶، ص۲۱۵.
۷. جواهر الکلام ج۱۲، ص۲۲۸.    
۸. جواهر الکلام ج۱۲، ص۲۳۰.    
۹. غنائم الأیام ج۲، ص۵۳۸.    
۱۰. جواهر الکلام ج۹، ص۳۸۲.    
۱۱. العروة الوثقی ج۲، ص۵۱۱.    
۱۲. مهذّب الاحکام ج۶، ص۳۰۴.
۱۳. مستند العروة (الصلاة) ج۳، ص۴۳۵.
۱۴. العروة الوثقی ج۲، ص۵۱۱.    
۱۵. جواهر الکلام ج۱۱، ص۴۵۷.    
۱۶. جواهر الکلام ج۱۱، ص۱۳۳-۱۳۴.    
۱۷. مستمسک العروة ج۶، ص۲۰۲-۲۰۴.
۱۸. العروة الوثقی ج۳، ص۳۹۷.    
۱۹. جواهر الکلام ج۱۲، ص۱۵۱-۱۵۲.    
۲۰. مستند الشیعة ج۵، ص۱۸۵.    
۲۱. مستند الشیعة ج۵، ص۳۸۸.    
۲۲. جواهر الکلام ج۱۰، ص۳۷۲.    
۲۳. جامع المقاصد ج۲ف ص۲۶۸.    
۲۴. مدارک الأحکام ج۳، ص۳۵۹-۳۶۰.    
۲۵. جواهر الکلام ج۹، ص۳۸۵-۳۹۰.    
۲۶. جواهر الکلام ج۱۲، ص۹۹.    
۲۷. مناهج الأحکام ص۴۹۶.    
۲۸. کشف الغطاء ج۲، ص۲۸۵.
۲۹. الأقطاب الفقهیه ص۸۷.    
۳۰. العروة الوثقی ج۴، ص۶۶۸.    
۳۱. جواهر الکلام ج۱۲، ص۲۲۸.    
۳۲. بحار الانوار ج۸۵، ص۸۳.
۳۳. جواهر الکلام ج۹، ص۳۸۳.    
۳۴. مستمسک العروة ج۶، ص۲۱۱-۲۱۲.
۳۵. غنائم الایام ج۲، ص۵۳۸.    
۳۶. المسائل الواضحة (اراکی) ج۱، ص۲۵۷.
۳۷. جواهر الکلام ج۹، ص۳۸۳-۳۸۵.    
۳۸. جواهر الکلام ج۴۳، ص۳۱۶.    
۳۹. تحریر الوسیلة ج۲، ص۵۹۳.    




فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۳، ص۱۴۹-۱۵۰.    




جعبه ابزار