تفاوت دینشرعى و عرف ى بنابر تصریح برخى در این است که حاکم شرع به عنوان ولیّ فقرا مى تواند دیونشرعی را در صورت خود دارى مدیون از پرداخت، به نفع مستحقان از اوبگیرد، بدون آنکه فقرا آن را مطالبه نمایند؛ برخلاف دٍین عرفی که تنها در صورت مطالبه ی طلبکار، حاکم مى تواند آن را بگیرد.