ودیعه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ودیعه
نایب گرفتن برای
حفظ اموال میباشد.
ودیعه بر وزن فعلیه به
معنی مفعوله
مالی که نزد غیر گذارند تا آن را
حفظ نماید.
جمع ودیعه، ودائع میباشد.
و در
اصطلاح فقهاء ودیعه
نایب گرفتن برای حفظ (
اموال) میباشد.
و به عبارت دیگر «الودیعة الاستنابة فی الحفظ».
و به بیان روشنتر ودیعه این است که شخص چیزی را به
امانت نزد غیر گذارد و از وی بخواهد که آن را حفظ نماید.
و در کتاب
مغنی المحتاج آورد: «فحقیقتها شرعا توکیل فی حفظ مملوک أو محترم مختص علی وجه مخصوص»؛
یعنی ودیعه
توکیل غیر است بر مجرد حفظ.
آیا ودیعه
عقد است یا
اذن مجرد، بین
فقهاء مورد
اختلاف میباشد
و نیز
اهل لغت و
فقهاء در ریشه و
اصل این کلمه
اختلاف کردهاند.
برخی آن را مأخوذ از «یدع» به معنی
ترک و برخی دیگر از «ودع یدع» به معنی
سکون و
استقرار دانستهاند چون ودیعه نزد مستودع رها و ترک شده و استقرار و سکون مییابد.
و بعضی نیز آن را از «دعه» به معنی
راحت و
آسایش دانستهاند بدین لحاظ که گویی ودیعه نزد مستودع در راحت میباشد چون مورد
استعمال و دستخوش
تبدیل نمیشود.
بالجمله از
کتب لغت و
فقه استفاده میشود که «
ایداع» به
معنی ودیعه نهادن چیزی و نیز به معنی پذیرفتن ودیعه آمده است لیکن معنی اول اشهر است.
و «
استیداع» دادن چیزی به کسی به عنوان ودیعه است. و «
مودع» به کسر دال عبارت است از مالک و یا ودیعه دهنده. و «
مستودع» یا «مودع» به فتح دال گیرنده ودیعه را گویند.
جابری عربلو، محسن، فرهنگ فقه اصطلاحات اسلامی، ص۱۷۸-۱۷۹.