وقتی رحمت الهی(باران) قطع شود و چشمهها و قناتها بخشکد و کمبود آب پدید آید، برای نزول رحمت الهی و آمدن باران، نماز میخوانند.
نام این نماز، نماز استسقاء، یا نماز باران است.
درخواست باران از طریق نماز باران از خداوند، یک درس توحیدی و توجه دادن به قدرت و رحمت الهی است، زیرا در خشکسالی و قحطی و بیآبی، از دست هیچکس، کاری بر نمیآید، تنها خداست که میتواند با فرستادن ابرهای بارانزا، رحمت خویش را بر سر مردم بگسترد.
خداوند میفرماید: «قل ارایتم ان اصبح ماؤکم غورا فمن یاتیکم بماءمعین؟»؛
بی آبی یک منطقه و نیامدن باران، نشان قهر خدا و گاهی به سبب گناهانی است که مردم جامعه انجام میدهند.
پس توجه به خدا و گریه و التماس و توبه و تضرع، سبب میشود خداوند عنایت کند و کمآبی را برطرف سازد.
نماز باران برای جلب رحمتخداوند است.
در حدیث آمده: حضرت سلیمان با اصحاب خود برای نماز باران بیرون میرفت.
در راه، به مورچهای برخورد که یکی از پاهایش را به آسمان بلند کرده و میگوید: خدایا! ما مخلوقاتضعیف تو هستیم و آزروزی تو بینیاز نیستیم، پس به سبب گناهان بنی آدم، ما را به هلاکت مرسان.
حضرت سلیمان -علیهالسلام- به اصحاب خود فرمود: برگردید! همانا بخاطر دعای غیر خودتان سیراب شدید!....
در حدیث است از قول امام صادق -علیهالسلام- که یاران فرعون از کاهش آب نیل پیش او سخن گفتند و اظهار کردند که این باعث هلاکت ما خواهد شد، فرعون از آنان خواست که آن روز برگردند.
شب که شد، به میان رود نیل رفت و دست به سوی آسمان بلند کرد و گفت: خدایا! میدانی که میدانم، که جز تو، کسی توان آب آوردن ندارد، پس به ما آب بده.
صبح که شد، رود نیل فوران زد و سرشار از آب شد.
در قنوتها، هر دعایی میتوان خواند، ولی بهتر است دعایی خواندهشود که در آن، از خداوند، طلب باران شده باشد و قبل از هر دعا، صلوات بر پیامبر و آلش فرستاده شود.
و نیز، وقتی نماز به پایان رسید، پیشنماز به منبر رود، و عبای خود را واژگونه یا پشت و رو بر دوش افکند، با صدای بلند، صد بار تکبیر بگوید، رو به مردم سمت راست کرده، صد بار بلند، سبحان الله بگوید، سپس به مردم طرف چپ روی کرده و صد بار با صدای بلند، لا اله الا الله بگوید، مانعی ندارد که مردم هم با صدای بلند، این شعارها را بدنبال پیشنماز، تکرار کنند، چرا که رحمت و مغفرت را بهتر جلب میکند.
آنگاه، امام جماعت و مردم، دست به دعا بردارند، و بسیار التماس و دعا کنند و بنالند و بخواهند، و امامجماعت، خطبه بخواند و از خداوند، طلب باران کند.
و بهتر است از خطبههایی که از معصومین -علیهالسلام- نقل شده استفاده شود.
مانند آنچه از حضرت امیر -علیهالسلام- (الحمد لله سابغ النعم...)
دعاها و حدیثهایی هم که درباره شیوه رسول خدا -صلیاللهعلیهوآله- در خواندن نماز باران نقل شده، با خطبههای مربوط به این نماز که از امیرالمؤمنین نقل شده، و نیز دعای امام سجاد -علیهالسلام- گویای این است که به این سنت، عمل میشده است.
در تاریخ، برخی از علمای بزرگ هم به برگزاری این نماز اقدام کرده و از خدا، باران گرفتهاند.
البته این نماز، از آنجهت حساسیت دارد که اگر خداوند، دعاها را مستجاب نکند و باران نفرستد، مایه شرمندگی نمازگزاران میشود که خدا به آنان توجه ننمود.
از این جهت، اقدام بهاین نماز، جرات و ایثاری در حد مایه گذاشتن از آبرو میطلبد.