اجابت
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اجابت:به معنای پذیرفتن دعوت و خواهش کسى است.
احکام اجابت، در باب هاى
طهارت،
زکات،
جهاد،
امر به معروف،
تجارت،
نکاح و
اطعمه و
اشربه آمده است.
۱)چنانچه یکى از دو طرف دعوااز دیگرى براى داورى نزد
حاکم شرع جامع الشرایط دعوت کند، اجابت او
واجب است.
۲)در صورتى که کسى نزد
قاضی براى
احقاق حق خویش علیه دیگرى
استغاثه نماید، اجابت او بر
قاضی واجب است.
۳) اگر گردآورنده ی
زکات، مقدار ثمره را تخمین بزند و از
مالک پیش از رسیدن زمان اخراج زکات،
زکات آن را بخواهد، اجابت او
واجب نیست.
۴)اگر مؤمنى که توان پرداخت
نفقه را دارد، از دخترى خواستگارى نماید، در این که بر
ولیّ دختر، اجابت او لازم است یا نه، اختلاف است.
۵)اجابت دعوت
مؤمن و نیز اجابت دعوت به
تشییع جنازه،
ولیمه ی عروسى،
و
فسخ عقد از طرف فروشنده یا خریدار،
مستحب است.
۶)اگر
امام یا
نایب خاص اواز گروهى براى
جهاد درخواست یارى نماید اجابت وى بر آن گروه،
واجب کفایی است
مگر آن که امام علیه السّلام فرد یا افراد خاصى را به جهاد فراخواند، که اجابت کردن آنان در این صورت
واجب عینی مى‌شود.
۷)اجابت دستور
حاکم ستمگر بر اقامه ی
حدّ، در صورت ناچارى و ناحق نبودن
قتل،
جایز است.
۸)نیز اجابت درخواست امان
کافر،
جایز است.
جمعى از پژوهشگران زیر نظر شاهرودى، سید محمود هاشمى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامى بر مذهب اهل بیت علیهم السلام، ، ج۱، ص ۲۳۳و۲۳۴.
