تعزیر و گستره آن (کتاب)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کتاب « تعزير و گستره آن» تحقيقات
آيت الله ناصر مكارم شيرازى در زمينه تعزيرات اسلامى و محدوده و جايگاه آن در مباحث قضايى است. اين نوشتار توسط
ابوالقاسم علياننژاد تدوين شده و براى نخستين بار توسط مدرسه علميه
امام على بن ابىطالب عليه السلام ، منتشر شد. داراى كتابنامهاى به صورت زيرنويس و فهرستى تفصيلى در ابتداى كتاب است.
ايشان در سال ۱۳۴۵ هجرى قمرى در شهر
شيراز در ميان يك خانواده مذهبى كه به فضائل نفسانى و مكارم اخلاقى معروفند ديده به جهان گشود.
معظم له تحصيلات ابتدايى و دبيرستانى خود را در شيراز به پايان رسانيد. هوش و حافظه قوى و استعداد سرشار، وى را در محيط مدرسه در رديف شاگردان بسيار ممتاز قرار داده بود و چه بسا در يك سال، دو كلاس را طى مىنمود. شرايط آن روز
ايجاب مىكرد كه اين نوجوان با چنين نبوغ و استعداد فوق العاده، راه دانشگاه را پيش گيرد و اندوختههاى علمى خود را در طريق كسب درجات ظاهرى به كار اندازد، ولى دست تقدير و عنايات پروردگار جهان و تمايلات باطنى ايشان به شناسايى عميق معارف و حقايق اسلام، توجه اين نابغه نورس را به سوى علوم اسلامى معطوف ساخت- بخصوص كه پس از شهريور سال ۱۳۲۰ شرايط دگرگون گرديد و مدارس و معارف اسلامى از نو رونق گرفت.
ايشان در حدود ۱۴ سالگى رسما دروس دينى را در( مدرسه آقا باباخان شيراز) آغاز كردند و در مدت اندكى نيازهاى خود را از علوم: صرف، نحو، منطق، بيان و بديع تأمين نمودند. سپس توجه خود را به رشته فقه و اصول معطوف ساختند و به خاطر نبوغ فوق العادهاى كه داشتند مجموع دروس مقدماتى و سطح متوسط و عالى را در مدتى نزديك به چهار سال به پايان رساندند. معظم له براى آشنايى با نظرات و افكار اساتيد بزرگ حوزههاى عظيم شيعه در سال ۱۳۶۹ ه. ق وارد حوزه علميه
نجف اشرف گرديد و در آنجا در دروس اساتيد عالى مقام و بزرگى همچون آيات عظام: آقاى حكيم و آقاى خوئى و آقاى
عبدالهادى شيرازى و اساتيد برجسته ديگر- قدس الله اسرارهم- شركت جستند. معظم له در سن ۲۴ سالگى به اخذ اجازه
اجتهاد مطلق از محضر دو نفر از آيات بزرگ نجف نائل شدند. حضرت
آيت الله العظمى مكارم شيرازى بعد از بازگشت به ايران به تدريس سطوح عالى و سپس خارج اصول و
فقه پرداختند و قريب ۲۸ سال است كه حوزه گرم درس خارج ايشان مورد استقبال طلاب و بسيارى از كتب مهم فقهى را پس از تدريس به رشته تحرير درآوردهاند. در حال حاضر حوزه درس خارج ايشان يكى از پرجمعيتترين دروس
حوزه علميه شيعه است و قريب به دو هزار نفر از طلاب و فضلاى عاليقدر از محضر ايشان استفاده مىكنند.
بررسى محدوده
تعزيرات و پاسخ به سؤالات اساسى در اين رابطه است.
كتاب از يك مقدمه و دوازده فصل تركيب يافته، و در آن به شيوه استدلالى به احاديث و اقوال مراجعه، و مطالعه نحوه عملكرد دادگاهها و تعيين مصاديق روشن تعزيرات اسلامى در عصر حاضر را موضوع پژوهش خود قرار داده است.
در این کتاب به تجزيه و تحليل فقهى
احكام مربوط به تعزيرات پرداخته شده و كيفيت اجراى تعزيرات توسط حكومت اسلامى تبيين گرديده است.
نگارنده نخست از نظر لغوى به بررسى معناى تعزير پرداخته و ديدگاههاى لغتشناسى
راغب اصفهانى ،
ابن منظور اندلسى ،
ابن اثير ، ابو
عبدالرحمن الخليل ،
ابن حماد الجوهرى ،
ابن فارس ،
علامه فيروزآبادى ،
علامه طريحى و
علامه مصطفوى را در مورد معناى لغوى تعزير بيان كرده و از منظر قرآنى نيز معناى
تعزير را تحليل كرده است.
آنگاه از نگاه فقهاى بزرگ
شيعه اماميه مانند
شيخ طوسى ، ابن زهره، ابن ادريس،
محقق حلى ، فاضل اصفهانى، صاحب جواهر، صاحب رياض،
شهيد ثانى ،
ابن قدامه و جزيرى به مفهوم لغوى و اصطلاحى تعزير پرداخته و فرقهاى تعزير را با
حدود اسلامى بررسى نموده است.
وى سپس دايره جرايمى كه مصداق تعزير قرار مىگيرند را مشخص، و ادله
وجوب تعزير را بررسى كرده است. نگارنده وجوب تعزير را از عموم ادله
امر به معروف و نهى از منكر ، روايات عام و
استقراء نصوص خاصه استفاده ميكند. و دلايل صاحب جواهر بر
انحصار تعزير به
گناهان كبيره و ادله فقهى ابن زهره و پيروانش بر گستره دامنه تعزير را بررسى، و نكات و اشكالات موجود در مسأله را بيان مينمايد.
در فصل بعدى كتاب نگارنده مدعى مىشود كه تعزير منحصر به ضرب تازيانه و مانند آن نيست و با استفاده از
ادله شرعى و روايات و قرائن ديگر اثبات مىكند كه تعزير فقط با ضرب حاصل نمىشود و موارد غيرضرب كه به نحوى عقوبت عمل حساب مىشوند نيز مشمول تعزير مىباشد. به اعتقاد وى از سخنان
اهل لغت و فقهاى مشهور شيعه و
اهل سنت نيز اين مطلب قابل استخراج است و رواياتى نيز دلالت دارد كه از تعزير تعبير به عقوبت مىكنند و آن را نوعى تأديب فرد گناهكار مىدانند. از اينرو مىتوان تنبيههاى غيربدنى كه بر اثر آن عقوبت و
تأديب حاصل مىشود را نيز تعزير
اطلاق نمود. مؤلف در ادامه به نمونههايى از تعزيرات غيربدنى مانند حبس تعزيرى، آلوده نمودن لباس و بدن، تعزير مالى، نهى گناهكار و اعلام جرم او اشاره نموده است و با تمسك به
قياس منصوص العله و عناوين ثانويه آنها را مصداق تعزير ميداند.
در فصل ديگرى از كتاب نگارنده به مقدار تعزير و معنى
تخيير حاكم شرع در تعيين مقدار تعزير پرداخته و سخنان فقها و ادله روايى مبنى بر آن را ارائه نموده و معناى تخيير
حاكم شرع و محدوده آن را بررسى مىنمايد. راههاى اثبات موضوع تعزير، محدود عفو حاكم شرع در تعزيرات و ادله قائلين به تفصيل بين حقوق الهى و حقوق مردم در عفو تعزيرى، بررسى كلى فقها در مورد تعيين
اعدام براى آخرين مرحله تعزير، بيان فلسفه تعزيرات در دين اسلام، كيفيت تأديب كودكان و نوجوانان و تعزير آنان و مشروعيت آن و پاسخ برخى از سؤالات رايج در باب تعزير و انواع و مقدار و نحوه اجراى آن، از ديگر مباحث مطرح شده در كتاب است.
نرم افزار جامع فقه أهل البيت عليهم السلام، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی