غرض اين سوره همان است كه سوره با آن افتتاح شده و آن بيان پارهاى از احكام تشريع شده، و سپس پارهاى از معارف الهى مناسب با آن احكام است، معارفى كه مايه تذكر مؤمنين مىشود
۱. داراى ۶۴ آيه به عدد عراقى و شامى، ۶۲ آيه به عدد حجازى، ۱۳۱۶ يا ۱۳۱۸ کلمه و ۵۶۸۰ يا ۵۷۵۵ حرف است. ۲. در ترتيب نزول، يکصد و دومين و در مصحف شريف بيست و چهارمين سوره است. ۳. پس از سوره حشر و پيش از سوره حج در مدينه نازل شد. ۴. از نظر کمّيّت از سور مثانى و شامل حدود نيم جزء از قرآن است. ۵. گفتهاند در اين سوره شش يا هفت آيهمنسوخ وجود دارد.
۱. حد زنا که صد تازيانه است؛ ۲. حد قذف که هشتاد تازيانه است؛ ۳. ضرورت وجود چهار شاهد براى اثبات زنا؛ ۴. ردّ شهادت قاذف (کسى که به ديگران نسبت زنا مىدهد) ؛ ۵. اجراى حکم لعان براى مردى که زنش را قذف کند؛ ۶. حرمتنگاه به نامحرم؛ ۷. وجوبحجاب براى زنان و بيان چگونگى آن؛ ۸. برشمردن محارمزن؛ ۹. برخى از احکام نکاح؛ ۱۰. پيمان مکاتبه و آزادىبردگان.