• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عروسی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



عروسی، به بردن عروس به خانه داماد و یا شب زفاف را می‌گویند.



علاوه بر شناسه، به جشن و مراسمی که برای بردن عروس به خانه داماد ویا هنگام ازدواج برپا می‌کنند نیز عروسی گفته می‌شود.
[۱] لغت نامه دهخدا.



از احکام آن در باب نکاح و به مناسبت در باب تجارت و شهادات سخن گفته‌اند.


مستحب است عروس شبانه به خانه داماد برده شود. مستحب است شب زفاف، داماد از همسر خود بخواهد قبل از همبستر شدن دو رکعت نماز بخواند؛ چنان که بر عروس مستحب است با وضو بر شوهرش وارد شود. خواندن دو رکعت نماز و با وضو بودن برای داماد نیز استحباب دارد.
مستحب است داماد پس از نماز یاد شده دعا کند و از خداوند بخواهد محبت، الفت و خشنودی همسرش را روزی او کند. چنان که بر او مستحب است هنگام ورود عروس به خانه اش کفش را از پای او در آورد و پس از نشستن زن پایش را بشوید و آب را از اول در خانه تا آخر بریزد، سپس دست بر پیشانی او بگذارد و این دعا را بخواند:«اللَّهُمَّ عَلَی کِتَابِکَ تَزَوَّجْتُهَا وَ فِی أَمَانَتِکَ أَخَذْتُهَا وَ بِکَلِمَاتِکَ اسْتَحْلَلْتُ فَرْجَهَا فَإِنْ قَضَیْتَ لِی فِی رَحِمِهَا شَیْئاً فَاجْعَلْهُ مُسْلِماً سَوِیّاً وَ لاتَجْعَلْهُ شِرْکَ شَیْطَانٍ».
[۳] الوسیلة، ص۳۱۲.
[۴] إصباح الشیعة، ص۴۳۰.

تکبیر گفتن هنگام بردن عروس به خانه داماد و نیز سواره بردن او، استحباب دارد. ولیمه دادن هنگام عروسی تا دو روز مستحب و بیش از آن مکروه است؛ چنان که مستحب است ولیمه در روز داده شود. در مراسم ولیمه مستحب است مؤمنان، خویشان، همسایگان و همکاران ولیمه دهنده دعوت شوند، بر آنان نیز اجابت کردن مستحب است.
[۸] العروة الوثقی، ج۵، ص۴۸۵.
[۹] تحریر الاحکام، ج۳، ص۴۲۳.



جمعی از فقها از حرمت غنا، غنای زن خواننده را در مراسم عروسی و زفاف، به شرط تکلّم نکردن به باطل، حضور نداشتن مردان، نشنیدن نامحرمان و به کار نگرفتن آلات لهو، استثنا کرده و آن را جایز دانسته‌اند، بنابر این، اجرتی را که زن خواننده بابت خوانندگی در این مراسم دریافت می‌کند حلال است. این قول به مشهور نسبت داده شده است.
گروهی از فقها از حرمت دف نوازی، نواختن دف در مراسم عروسی را استثنا کرده و آن را جایز، لیکن مکروه دانسته‌اند. برخی از قائلان به جواز تصریح کرده‌اند که دف نباید زنگوله دار باشد.


۱. لغت نامه دهخدا.
۲. النهایة، ص۴۸۱.    
۳. الوسیلة، ص۳۱۲.
۴. إصباح الشیعة، ص۴۳۰.
۵. وسائل الشیعة، ج۲۰، ص۱۱۳.    
۶. الکافی (کلینی)، ج۵، ص۵۰۱.    
۷. وسائل الشیعة، ج۲۰، ص۹۱.    
۸. العروة الوثقی، ج۵، ص۴۸۵.
۹. تحریر الاحکام، ج۳، ص۴۲۳.
۱۰. مختلف الشیعة، ج۵، ص۱۸-۲۱.    
۱۱. جواهر الکلام، ج۲۲، ص۴۸.    
۱۲. الحدائق الناضرة، ج۱۸، ص۱۱۵ - ۱۱۶.    



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، ج۵، ص۳۷۳، برگرفته از مقاله«عروسی».    



جعبه ابزار