• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اضمار

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


اِضمار (به کسر همزه) در دو معنا به کار رفته است:
۱. تقدیر گرفتن چیزی در کلام
۲. حذف نام معصوم علیه السّلام از سند حدیث و جایگزین کردن ضمیر غایب.



از اضمار به معنای نخست در اصول فقه بحث شده است.


اصل در کلام عدم اضمار (عدم تقدیر) است و تقدیر گرفتن چیزی در کلام بدون قرینه خلاف ظاهر می‌باشد.

۲.۱ - دوران امر بین اضمار و معنای حقیقی


بنابراین در دوران امر بین اضمار یا حمل بر معنای حقیقی، حقیقت مقدّم است و اضمار تنها در صورت وجود قرینه، صحیح می‌باشد.
[۱] کفایة الاصول ج۱، ص۲۰.    


۲.۲ - دوران امر بین مجاز و اضمار


در این که در دوران امر بین مجاز و اضمار، مجاز مقدّم است یا اضمار و یا هیچ یک بر دیگری ترجیح ندارد، اختلاف است.
[۲] هدایة المسترشدین ج۱، ص۳۱۲-۳۱۳.


۲.۳ - دوران امر بین اضمار و تخصیص و غیره


در صورت دوران امر بین اضمار و تخصیص، اضمار و تقیید، اضمار و نسخ یا اضمار و اشتراک، به تصریح برخی اصولیان، تخصیص و تقیید در دو مورد نخست و اضمار در دو مورد آخر مقدّم است.
[۳] هدایة المسترشدین ج۱، ص۳۱۵-۳۱۷.
[۴] قوانین الاصول، ص۳۲.    
[۵] قوانین الاصول، ص۳۰۰.    


 
۱. ↑ کفایة الاصول ج۱، ص۲۰.    
۲. ↑ هدایة المسترشدین ج۱، ص۳۱۲-۳۱۳.
۳. ↑ هدایة المسترشدین ج۱، ص۳۱۵-۳۱۷.
۴. ↑ قوانین الاصول، ص۳۲.    
۵. ↑ قوانین الاصول، ص۳۰۰.    



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۱، ص۵۷۷-۵۷۸.    




جعبه ابزار