• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تسمیه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



تسمیه به معانی بردن نام خدا و تعیین به اسم و نامگذاری آمده است.




از معناى نخست در بابهاى طهارت، صلات، حج، نکاح، صید و ذباحه و اطعمه و اشربه سخن رفته است.

۱.۱ - تسمیه در ابتدای هر کار


بردن نام خدا هنگام شروع به هر کارى، مستحب
[۱] وسائل الشيعة ج۱، ص۴۲۳.
و در موارد خاصّى بر آن تأکید شده است، از جمله: هنگام دخول به بیت الخلاء و خروج از آن، هنگام برهنه شدن براى بول کردن، هنگام وضو گرفتن و غسل کردن،هنگام پوشیدن لباس،
[۶] وسائل الشيعة ج۱، ص۴۲۳.
در وقت ورود به مسجد، همچنین سوار شدن بر مرکب و پیاده شدن از آن،
[۸] العروة الوثقى ج۲، ص۴۱۳.
هنگام تراشیدن سر براى حاجی،هنگام آمیزش،
[۱۰] العروة الوثقى ج۲، ص۸۰۰.
در وقت خوردن و آشامیدن و نیز در آغاز خوردن هر نوع از غذاهاى سفره، و چنانچه هنگام شروع به غذا فراموش کند، مستحب است هر زمان که یادش بیاید نام خدا را ببرد. قسم با ذکر نام خداوند محقّق مى‏شودهمچنین از شرایط حلیت ذبیحه و شکار، بردن نام خداوند است و ترک عمدى تسمیه موجب حرمت آنها مى‏شود.



تسمیه به معنای دوم در بابهایى نظیر نکاح، طلاق و لعان به کار رفته است.
از شرایط صحت عقد ازدواج، تمییز زوجه یا زوج از غیر آن با اشاره یا توصیف و یا تسمیه (تعیین او به اسم) است. در طلاق و لعان نیز حکم همین گونه است.



 
۱. وسائل الشيعة ج۱، ص۴۲۳.
۲. الحدائق الناضرة ج۲، ص۵۰.    
۳. الحدائق الناضرة ج۲، ص۵۴.    
۴. جواهر الکلام ج ۲، ص۳۳۰.    
۵. جواهر الکلام ج۳، ص۱۲۲.    
۶. وسائل الشيعة ج۱، ص۴۲۳.
۷. جواهر الکلام ج۱۴، ص۸۱.    
۸. العروة الوثقى ج۲، ص۴۱۳.
۹. الحدائق الناضرةج۱۷، ص۲۳۸.    
۱۰. العروة الوثقى ج۲، ص۸۰۰.
۱۱. جواهر الکلام ج۳۶، ص۴۵۱.    
۱۲. جواهر الکلام ج ۳۶، ص۴۵۳.    
۱۳. جواهر الکلام ج۳۵، ص۲۲۶.    
۱۴. جواهر الکلام ج۳۶، ص۱۱۳-۱۱۴.    
۱۵. جواهر الکلام ج۳۶، ص۳۰    
۱۶. جواهر الکلام ج۲۶، ص۱۵۷.    
۱۷. جواهر الکلام ج۳۲، ۱۰۴.    
۱۸. جواهر الکلام ج۳۴، ص۵۹.    




فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام ج۲، ص۴۸۰    



جعبه ابزار