• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

زنا

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



زنا از گناهان کبیره واز موجبات حد در اسلام به شمار می رود.




زنا آمیزش از راه نامشروع می باشد.



زنا در اصطلاح شرع عبارت است از داخل کردن مرد آلت تناسلی خود را در فرج زن به مقدار ختنه گاه يا بيشتر، بدون آنکه بين آن دو عقد ازدواجی واقع شده باشد يا مرد مالک زن باشد يا شبهه عقد يا ملک وجود داشته باشد.
[۳] تکملة منهاج الصالحين ص۳۲.




از آن در باب حدود و به مناسبت در بابهايی نظير، طهارت، صلات، جهاد، تجارت، نکاح، طلاق، مکاتبه و شهادات سخن گفته‏اند.



زنا از گناهان کبيره شمرده شده و حرمت آن ضروری بين مسلمانان و ارتکابش موجب ثبوت حد است.



زنا با اقرار، بینه و بنابر مشهور، علم حاکم ثابت می‏شود.

۵.۱ - شرایط ثبوت زنا به اقرار


ثبوت زنا به اقرار، علاوه بر شرايط عمومی (بلوغ، عقل، اختیار و آزاد بودن) منوط به چهار بار اقرار در چهار مجلس است. در ثبوت حدّ زنا با چهار بار اقرار در يک مجلس اختلاف است. اکثر فقها قائل به ثبوت آن‏اند. در اقرار کمتر از چهار بار حدّ ثابت نيست. برخی، تعزیر را ثابت دانسته‏اند. از برخی قدما ثبوت حد با يک بار اقرار نقل شده است.

۵.۲ - شرایط ثبوت زنا با بيّنه


ثبوت زنا با بيّنه منوط به شهادت چهار مرد يا بنابر قول مشهور سه مرد و دو زن است.
[۱۲] تفصيل الشريعة (الحدود) ص۱۱۶.

در اينکه با شهادت دو مرد و چهار زن ثابت می‏شود يا نه، اختلاف است. قول نخست به مشهور نسبت داده شده است. البته بنابر اين قول، تنها حدّ تازيانه ثابت می‏شود نه رجم
[۱۳] الشرح الصغير ج۳، ص۳۳۸.
شهادت شهود بر وقوع زنا و مشاهده آن در يک مکان و يک زمان بايد به طور صریح باشد. در غير اين صورت حد ثابت نمی‏شود و بر گواهان به سبب نسبت ناروا، حد قذف جاری می‏شود.
[۱۸] تکملة منهاج الصالحين ص۲۵.

بر شاهدان مستحب است از شهادت به زنا خودداری کنند؛ بلکه بر قاضی نيز مستحب است با اشاره و کنايه شاهدان را بر ترک شهادت ترغيب نمايد.حدّ زنا از حقوق اللَّه به شمار می‏رود؛ از اين رو، شهادت تبرعی (بدون درخواست قاضی) نسبت به آن پذيرفته است.
زنا با آزمايشهای پزشکی ثابت نمی‏شود.
در ثبوت حدّ زنا، علاوه بر بلوغ، عقل و اختیار، لازم است مرد و زن زناکار به حرمت فعل علم داشته باشند يا آنچه به منزله علم است و در خصوص ثبوت حدّ رجم علاوه بر آنچه گفته شد، احصان نيز در هر دو معتبر است.



حدّ زنا چند گونه است: قتل، سنگسار، تازیانه، تازيانه به همراه تراشیدنِ سر و تبعید و تازيانه توأم با سنگسار.

۶.۱ - قتل


حدّ افراد زير قتل است:
۱- کسی که با محرم نسبی خود، مثل مادر و دختر زنا کند.برخی، محرم رضاعی و سببی، مانند مادر زن را در حکم ياد شده ملحق به محرم نسبی کرده‏اند؛ ليکن مشهور، قائل به اختصاص حکم قتل به محرم نسبی‏اند.
۲-ذمّی‏ای که با زنی مسلمان زنا کند. ديگر اقسام کفار در اين مسئله حکم ذمی را دارند.
۳-کسی که به عنف و اجبار با زنی، زنا کند.
۴-به قول مشهور، بلکه اجماع ادعا شده، مردی که با همسر پدر خود زنا کند.
۵-مرد يا زن آزاد غير محصنی که بنابر قولی بيش از دو و بنا بر مشهور، بيش از سه بار، و برده‏ای که بنابر مشهور بيش از هفت و بنابر قولی بيش از هشت بار زنا کند. به شرط آنکه در هر بار حد بر آنها جاری شده باشد.
۶-اگر کسی، ديگری را در حال زنا با همسرش ببيند، بدون آنکه اکراهی در ميان باشد، می‏تواند هر دو را بکشد. برخی، جواز قتل هر دو را منوط به تحقق احصان در آنان دانسته‏اند.درموارد ثبوت حدّ قتل، تفاوتی بين برده وآزاد، پير و جوان و مسلمان و کافر نيست. ۱۹

۶.۱.۱ - کيفيت قتل


به قول مشهور، در موارد ثبوت حدّ قتل، گردن زناکار با شمشير و مانند آن زده می‏شود؛
[۳۳] کشف اللثام ج۱۰، ص۴۳۸.
ليکن برخی گفته‏اند: زناکار محصن را ابتدا تازيانه می‏زنند و سپس سنگسار می‏کنند و زناکار ِ غیر محصن را ابتدا تازيانه و سپس گردن می‏زنند.برخی نيز مطلقا قائل به ثبوت تازيانه توأم با گردن زدن شده‏اند.
بعضی ديگر در ثبوت تازيانه علاوه بر گردن زدن، ترديد و توقف کرده‏اند.بعضی نيز گفته‏اند: امام ميان گردن زدن با شمشير و سنگسار کردن مخير است.
[۳۹] الإستبصار ج۴، ص۲۰۹.


۶.۲ - رجم


سنگسار کردن حدّ مرد يا زن بالغ عاقل محصن آزادی است که با بالغ عاقل زنا کند. در ثبوت حد سنگسار بر مرد بالغ عاقل محصن و آزادی که با دختر نابالغ يا دیوانه زنا کند و نيز زن بالغ عاقل آزاد و محصنی که پسر نابالغی با وی زنا کند، اختلاف است. بنابر قول به عدم ثبوت حدّ رجم تازيانه ثابت می‏شود؛ ليکن اگر مرد ديوانه با زن ياد شده زنا کند، زن سنگسار می‏گردد.
برخی در اين صورت نيز قائل به عدم ثبوت حد رجم بر زن شده‏اند.در اينکه بر مرد ديوانه بالغ آزاد و محصنی که زنا کرده؛ حد، اعم از تازيانه، سنگسار و غير آن، ثابت می‏شود يا نه، اختلاف است. ديدگاه مشهور عدم ثبوت مطلق حد، حتی تازيانه است.

۶.۳ - تازيانه


صد ضربه تازيانه حدّ مرد يا زن زناکار بالغ عاقل آزاد و غیر محصن است و نيز به قول جمعی از فقها حدّ مرد محصن آزادی است که با زن نابالغ يا ديوانه زنا کند و نيز زن آزاد بالغ عاقل و محصنی که پسری نابالغ يا- بنابر قول برخی- دیوانه با او زنا کند، چنان که گذشت.
حدّ برده زناکار پنجاه تازيانه است؛ محصن باشد يا غیر محصن، مرد باشد يا زن، پير باشد يا جوان.مگر در موارد ثبوت حدّ قتل که- چنان که گذشت- برده و غير برده در آن يکسان است.

۶.۴ - تازيانه توأم با تراشيدن سر و تبعيد


اين حد بر مرد آزاد بالغ عاقل غير محصنی که زنا کرده جاری می‏گردد؛ ليکن در اينکه کيفر تبعید، به مرد زناکاری که ازدواج کرده، ليکن هنوز با همسرش هم بستر نشده، اختصاص دارد يا شامل غير او نيز می‏شود، اختلاف است.بنابر قول مشهور، زن زناکار تبعيد نمی‏شود. بر اين قول ادعای اجماع نيز شده است.چنان که برده زناکار نيز نه تبعيد و نه سرش تراشيده می‏شود.

۶.۵ - تازيانه توأم با سنگسار


بر پير مرد يا پير زن آزاد عاقل و محصنی که زنا کرده، ابتدا صد ضربه تازيانه می‏زنند و سپس او را سنگسار می‏کنند. در اينکه حدّ ياد شده نسبت به جوان محصن نيز جاری است يا اختصاص به پیر مرد و پیر زن دارد، اختلاف است. قول نخست به مشهور نسبت داده شده است؛
[۴۹] غاية المرام ج۴، ص۳۱۶.
ليکن گروهی از قدما
[۵۳] الوسيلة ص۴۱۱.
[۵۵] إصباح الشيعة ص۵۱۳.
و نيز جمعی از معاصران
[۵۷] تکملة منهاج الصالحين ص۳۵.
[۵۸] مهذب الأحکام ج۲۷، ص۲۷۰-۲۷۱.
[۵۹] المسائل الواضحة (اراکی) ج۲، ص۱۷۷.
قول دوم را برگزيده‏اند.

۶.۶ - تغليظ در حد


اگر مردی با زن مرده‏ای زنا کند، علاوه بر حد، تعزیر می‏شود. همچنين است اگر زنا در مکان يا زمان شريفی همچون مسجد و مشاهد مشرفه و ماه رمضان انجام گيرد.

۶.۷ - سقوط حد


با تحقق يکی از امور زير حدّ ساقط می‏گردد.
الف.شبهه: مانند اينکه کسی با زنی به گمان اينکه همسر يا کنيز او است، آمیزش کند.
ب.ادعای زوجیّت يا ملکیت: کسی که با زنی نزديکی کرده، چنانچه مدّعی زوجيّت او باشد، يا درباره کنيز ادعا کند او را از صاحبش خريده و سپس با وی آمیزش کرده، حدّ از او ساقط می‏شود.
ج.اکراه: اگر زن به زنا مجبور شود، حدّ از او ساقط می‏گردد. در تحقق اکراه نسبت به مرد اختلاف است.
د.توبه: توبه کردن قبل از ثبوت زنا نزد حاکم، موجب سقوط حد است؛ ليکن کسی که به زنا اقرار و سپس توبه کرده، حاکم در اقامه حدّ بر او مخيّر است. امّا اگر ثبوت زنا به بینه بوده، بنابر مشهور، حدّ از او ساقط نمی‏گردد.
ه.کسی که با کنيز فرزند خود زنا کرده، بنا بر مشهور، حدّ بر او جاری نمی‏شود، به خلاف عکس آن.
[۶۸] العروة الوثقی ج۵، ص۵۴۴.


۶.۸ - چگونگی اجرای حد


محکوم به حدّ رجم ابتدا غسل می‏کند و سپس اگر مرد باشد تا کمر و اگر زن باشد بنابر مشهور تا سینه در خاک دفن و آنگاه سنگسار می‏گردد.
کسی که محکوم به حدّ تازيانه شده، اگر مرد باشد، او را ايستاده و بنابر قول مشهور از نظر پوشش و برهنگی بر همان حالی که هنگام زنا يافته‏اند شلاق می‏زنند. البته عورتش را می‏پوشانند. و اگر زن باشد، او را نشانده و در حالی که بدن او را با لباسش پوشانده‏اند، تازيانه می‏زنند. تازيانه بايد بر همه بدن- جز مواضع خطرناک، مانند سر و صورت- تقسيم شود.
زناکاری که در اثنای اجرای حدّ فرار کرده، در صورتی که حدّش رجم و ثبوت آن با بینه باشد، بازگردانده می‏شود؛ امّا اگر ثبوت حدّ به اقرار باشد، بنابر مشهور بازگردانده نمی‏شود. و چنانچه حدش تازيانه باشد در هر صورت بازگردانده می‏شود.

۶.۹ - ساير احکام زنا


نَسَب به زنا ثابت نمی‏شود؛ از اين رو، کودک به وجود آمده از زنا شرعاً نه به مرد منتسب می‏گردد و نه به زن.
[۷۴] جواهر الکلام ج۳۱، ص۲۳۶-۲۳۷.
البته اگر انتساب وی به زناکار مشکوک و زن، شوهردار باشد، کودک شرعاً به زوج ملحق است، نه به مرد زناکار.
به قول مشهور از اسباب حرمت نکاح با زنی، زنا با مادر يا دختر او است، به شرط آنکه عمل زنا قبل از ازدواج با آن زن صورت گرفته باشد، بنابر اين، اگر با مادر يا دختر زنی زنا کند، نمی‏تواند با آن زن ازدواج نمايد.
[۷۸] العروة الوثقی ج۵، ص۵۴۹-۵۵۰.

کسی که با زن مجرد زنا کند، بنابر مشهور می‏تواند با او ازدواج نمايد، هرچند زن توبه نکند؛ اما اگر با زنِ متأهل يا زنی که در عدّه رجعی به سر می‏برد، زنا کند، زن يادشده نسبت به مرد زناکار حرمت ابدی پيدا می‏کند.
عده زن متأهلی که از راه زنا باردار شده و سپس از شوهرش طلاق گرفته، همانند عدّه زن غير باردار است و می‏تواند پس از گذشت عدّه ازدواج کند، هرچند زایمان نکرده باشد. و اگر مجرد باشد، عدّه‏ای ندارد و می‏تواند ازدواج کند.همچنين زن مجردی که زنا داده، ليکن باردار نشده، بنابر مشهور عده ندارد.
اگر مردی به همسر خود نسبت زنا دهد، در صورتی که بين آنان لعان واقع گردد، زن بر مرد حرام ابدی می‏شود و چنانچه زن کر و لال باشد بدون وقوع لعان، حرمت ابدی حاصل می‏گردد.


 
۱. جواهر الکلام ج۴۱، ص۲۵۸-۲۶۰.    
۲. تحریر الوسیلة ج۲، ص۴۵۵.    
۳. تکملة منهاج الصالحين ص۳۲.
۴. جواهر الکلام ج۱۳، ص۳۱۵.    
۵. جواهر الکلام ج۴۱، ص۲۵۸.    
۶. تحریر الوسیلة ج۱، ص۱۷۴.    
۷. جواهر الکلام ج۴۱، ص۲۷۹.    
۸. جواهر الکلام ج۴۱، ص۳۶۶.    
۹. جواهر الکلام ج۴۱، ص۲۷۹-۲۸۳.    
۱۰. تحریر الوسیلة ج۲، ص۴۵۹.    
۱۱. جواهر الکلام ج۴۱، ص۱۵۵.    
۱۲. تفصيل الشريعة (الحدود) ص۱۱۶.
۱۳. الشرح الصغير ج۳، ص۳۳۸.
۱۴. مبانی تکملة المنهاج ج۱، ص۱۱۸-۱۱۹.    
۱۵. جواهر الکلام ج۴۱، ص۱۵۴-۱۵۸.    
۱۶. جواهر الکلام ج۴۱، ص۲۹۶-۳۰۲.    
۱۷. تحریر الوسیلة ج۲، ص۴۶۱.    
۱۸. تکملة منهاج الصالحين ص۲۵.
۱۹. جواهر الکلام ج۴۱، ص۳۰۷.    
۲۰. جواهر الکلام ج۴۱، ص۱۰۶.    
۲۱. صراط النجاة ج۱، ص۳۵۲.    
۲۲. جواهر الکلام ج۴۱، ص۲۶۱-۲۶۲.    
۲۳. جواهر الکلام ج۴۱، ص۳۰۹-۳۱۳.    
۲۴. تحریر الوسیلة ج۲، ص۴۶۲-۴۶۳.    
۲۵. مبانی تکملة المنهاج ج۱، ص۱۹۲.    
۲۶. جواهر الکلام ج۴۱، ص۳۱۳-۳۱۵.    
۲۷. تحریر الوسیلة ج۲، ص۴۶۳.    
۲۸. جواهر الکلام ج۴۱، ص۳۱۵-۳۱۶.    
۲۹. جواهر الکلام ج۴۱، ص۳۱۶.    
۳۰. جواهر الکلام ج۴۱ف ص۳۳۱-۳۳۲.    
۳۱. جواهر الکلام ج۴۱، ص۳۶۸.    
۳۲. جواهر الکلام ج۴۱، ص۳۱۶.    
۳۳. کشف اللثام ج۱۰، ص۴۳۸.
۳۴. جواهر الکلام ج۴۱، ص۳۱۷-۳۱۸.    
۳۵. کتاب السرائر ج۳، ص۴۳۷-۴۳۸.    
۳۶. کشف الرموز ج۲، ص۵۴۵.    
۳۷. الروضة البهیة ج۹، ص۶۸-۶۹.    
۳۸. المختصر النافع ج۱، ص۲۱۵.    
۳۹. الإستبصار ج۴، ص۲۰۹.
۴۰. مختلف الشیعة ج۹، ص۱۳۱.    
۴۱. جواهر الکلام ج۴۱، ص۳۱۸-۳۲۲.    
۴۲. الجامع للشرایع ج۱، ص۵۵۲.    
۴۳. جواهر الکلام ج۴۱، ص۳۲۲-۳۲۳.    
۴۴. جواهر الکلام ج۴۱، ص۳۲۹.    
۴۵. جواهر الکلام ج۴۱، ص۳۲۳-۳۲۸.    
۴۶. جواهر الکلام ج۴۱، ص۳۲۸-۳۲۹.    
۴۷. جواهر الکلام ج۴۱، ص۳۳۰.    
۴۸. الروضة البهیة ج۹، ص۸۵-۸۶.    
۴۹. غاية المرام ج۴، ص۳۱۶.
۵۰. جواهر الکلام ج۴۱، ص۳۱۸-۳۲۰.    
۵۱. الخلاف ج۵، ص۳۶۶-۳۶۷.    
۵۲. المهذب ج۲، ص۵۱۹.    
۵۳. الوسيلة ص۴۱۱.
۵۴. غنیة النزوع ج۱، ص۴۲۲.    
۵۵. إصباح الشيعة ص۵۱۳.
۵۶. تحریر الوسیلة ج۲، ص۴۶۳.    
۵۷. تکملة منهاج الصالحين ص۳۵.
۵۸. مهذب الأحکام ج۲۷، ص۲۷۰-۲۷۱.
۵۹. المسائل الواضحة (اراکی) ج۲، ص۱۷۷.
۶۰. جواهر الکلام ج۴۱، ص۳۷۳-۳۷۴.    
۶۱. جواهر الکلام ج۴۱، ص۶۴۴-۶۴۵.    
۶۲. تحریرالوسیلة ج۲، ص۴۶۸.    
۶۳. جواهر الکلام ج۴۱ف ص۲۶۲-۲۶۵.    
۶۴. جواهر الکلام ج۴۱، ص۲۷۶.    
۶۵. جواهر الکلام ج۴۱، ص۲۶۵-۲۶۶.    
۶۶. جواهر الکلام ج۴۱، ص۲۹۳.    
۶۷. جواهر الکلام ج۴۱، ص۳۰۷-۳۰۸.    
۶۸. العروة الوثقی ج۵، ص۵۴۴.
۶۹. جواهر الکلام ج۴۱، ص۳۴۷.    
۷۰. جواهر الکلام ج۴۱، ص۳۵۸.    
۷۱. جواهر الکلام ج۴۱، ص۳۵۸-۳۶۱.    
۷۲. جواهر الکلام ج۴۱، ص۳۴۹-۳۵۱.    
۷۳. جواهر الکلام ج۲۹، ص۲۵۶-۲۵۷.    
۷۴. جواهر الکلام ج۳۱، ص۲۳۶-۲۳۷.
۷۵. تحریر الوسیلة ج۲، ص۲۶۴-۲۶۵.    
۷۶. جواهر الکلام ج۳۱ف ص۲۳۲.    
۷۷. جواهر الکلام ج۲۹ف ص۲۶۳-۲۶۸.    
۷۸. العروة الوثقی ج۵، ص۵۴۹-۵۵۰.
۷۹. جواهر الکلام ج۲۹، ص۴۳۹-۴۴۳.    
۸۰. جواهر الکلام ج۲۹، ص۴۴۶.    
۸۱. مسالک الأفهام ج۹، ص۲۶۲=۲۶۳.    
۸۲. جواهر الکلام ج۳۲، ص۲۶۳-۲۶۴.    
۸۳. جواهر الکلام ج۲۳، ص۵۰۴.    
۸۴. جواهر الکلام ج۳۰، ص۲۴-۲۵.    




فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۲۹۲-۲۹۷.    



رده‌های این صفحه : رذایل اخلاقی | گناهان کبیره




جعبه ابزار