• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

درمان‌

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مداواي بیماری را درمان مي گويند.




درمان: مداوا کردن.



از احکام آن در بابهاى طهارت، نکاح، اطعمه و اشربه، حدود و قصاص سخن گفته‌اند که در سه بخش ارائه مى‌شود.



در صورتى که زندگى بیمار متوقف بر درمان باشد، بر او واجب است نسبت به درمان خود اقدام کند.
[۱] منهاج الصالحين (سيستانى) ج ۳ ، ص ۳۰۹.
[۲] الفقه والمسائل الطبية، ص ۹- ۱۰.
در وجوب درمان بر کسى که کنترل بول و غائط خود را از دست داده (مسلوس و مبطون) اختلاف است.
[۳] العروة الوثقى ج ۱، ص ۴۶۳- ۴۶۴؛
[۴] مصباح الهدى ج ۴، ص ۶۵.

رتق در زن، در صورت وجود آن قبل از عقد ازدواج، موجب ثبوت حق خیار فسخ عقد براى مرد است، در صورتى که درمان آن امکان پذير‌ نباشد يا ممکن باشد ليکن زن از آن امتناع کند. بر زن نيز درمان آن واجب نيست؛ در نتيجه شوهر نمى‌تواند وى را بر آن اجبار کند.
اگر کسى به ديگرى آسيبى برساند و آسیب ديده بر اثر کوتاهى در درمان خود بميرد، هرچند آسيب ديده به خاطر ترک درمان مقصر مى‌باشد، ليکن جانی ضامن است.



بر پزشک حاذق در امر درمان، مداوا کردن بيماران واجب کفایی و دريافت اجرت در ازاى آن جایز است
مداوا کردن دزد پس از قطع دست وى به بند آوردن خون موضع قطع شده، مستحب است
درمان بيمارى که اميد بهبود وى نمى‌رود بر پزشک واجب نيست؛ از اين رو، خود دارى از ادامه درمان بیمار محتضر جایز است؛ ليکن کشتن وى از روى ترحم (آتانازى) حرام و مصداق قتل نفس و موجب قصاص و ثبوت دیه است
[۱۰] استفتائات پزشکى، ص ۳۹.




درمان کردن با برخى وسائل، مستحب، با برخى جایز، با برخى مکروه، و با برخى ديگر حرام است.



درمان و استشفا به قرآن، دعا،
[۱۳] التحفة السنية، ص ۳۴۴.
صدقه، آب زمزم، و نیم خورده مؤمن،
[۱۷] التحفة السنية، ص ۱۹۷ و ۳۱۳.
[۱۸] کشف الغطاء ج ۲ ، ص ۴۲۲.
مستحب است.



درمان و استشفا به تربت امام حسین عليه السلام - به خوردن و غير آن- و قبور ساير معصومان عليهم السلام و نيز قبور شهدا و عالمان دينى، انواع داروها و عسل،
[۲۴] زبدة البيان، ص ۸۰۸ .
[۲۵] بحار الانوار ج ۶۶، ص ۲۸۸.
[۲۶] مسالک الافهام (کاظمى) ج۴، ص ۱۶۰.
[۲۸] زبدة البيان، ص ۶۴۵- ۶۴۶.
آب باران، آب ناودان کعبه، بول شتر و خورده طعام هاى کنار ريخته شده از سفره، جایز است. خوردن تربت معصومان، جز امام حسين عليهم السلام، به جهت استشفا جایز نيست، مگر آنکه با نوشيدنى‌اى مُجاز، مثل آب مخلوط و در آن مستهلک گردد.



درمان و استشفا با آبهاى گرم معدنى مکروه است.



درمان و استشفا به وسيله محرمات، جز در حال ضرورت و‌انحصار درمان به آن، حرام است.

۹.۱ - حکم درمان به خمر و ساير مشروبات الکلي


در جواز درمان به خمر و ساير مشروبات الکلی حتى در حال ضرورت اختلاف است.
[۳۹] استفتائات پزشکى، ص ۴۹.




 
۱. منهاج الصالحين (سيستانى) ج ۳ ، ص ۳۰۹.
۲. الفقه والمسائل الطبية، ص ۹- ۱۰.
۳. العروة الوثقى ج ۱، ص ۴۶۳- ۴۶۴؛
۴. مصباح الهدى ج ۴، ص ۶۵.
۵. مصباح المنهاج ج ۳، ص ۱۴۸- ۱۴۹.    
۶. جواهر الکلام ج۳۰، ص ۳۳۷- ۳۳۸.    
۷. جواهر الکلام ج ۴۲، ص ۲۷.    
۸. العروة الوثقی ج ۵، ص ۱۳۵.    
۹. جواهر الکلام ج۴۱، ص ۵۴۲.    
۱۰. استفتائات پزشکى، ص ۳۹.
۱۱. بحار الانوار ج۹۲، ص ۱۰۱.    
۱۲. وسائل الشیعة ج ۲۵، ص ۳۴۵.    
۱۳. التحفة السنية، ص ۳۴۴.
۱۴. وسائل الشیعة ج ۲، ص ۴۳۳.    
۱۵. وسائل الشیعة ج ۹، ص ۳۷۴.    
۱۶. وسائل الشیعة ج ۲۵، ص ۲۶۰.    
۱۷. التحفة السنية، ص ۱۹۷ و ۳۱۳.
۱۸. کشف الغطاء ج ۲ ، ص ۴۲۲.
۱۹. الروضة البهیة ج ۷، ص ۳۲۶.    
۲۰. تحریر الوسیلة ج ۲، ص ۱۶۴.    
۲۱. مدارک الاحکام ج ۴، ص ۱۱۴.    
۲۲. جواهر الکلام ج۳۶، ص ۳۵۸.    
۲۳. جواهر الکلام ج ۲، ص ۵۲.    
۲۴. زبدة البيان، ص ۸۰۸ .
۲۵. بحار الانوار ج ۶۶، ص ۲۸۸.
۲۶. مسالک الافهام (کاظمى) ج۴، ص ۱۶۰.
۲۷. جواهر الکلام ج ۳۶، ص ۵۰۲.    
۲۸. زبدة البيان، ص ۶۴۵- ۶۴۶.
۲۹. وسائل الشیعة ج ۲۵، ص ۲۶۵.    
۳۰. وسائل الشیعة ج ۲۵، ص ۲۶۲.    
۳۱. الروضة البهیة ج ۳، ص ۲۰۹.    
۳۲. الروضة البهیة ج ۷، ص ۳۲۴.    
۳۳. وسائل الشیعة ج۲۴، ص ۳۷۸.    
۳۴. مستند الشیعة ج۱۵، ص ۲۵۳- ۲۵۴.    
۳۵. تحریر الوسیلة ج۲، ص ۱۶۴.    
۳۶. جواهر الکلام ج ۳۶، ص ۴۲۴.    
۳۷. مستند الشیعة ج ۱۵، ص ۲۳۶.    
۳۸. تحریر الوسیلة ج ۲، ص ۱۷۰.    
۳۹. استفتائات پزشکى، ص ۴۹.
۴۰. مستند الشیعة ج ۱۵، ص ۳۴.    
۴۱. جواهر الکلام ج۳۶، ص ۴۴۴.    





فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام جلد‌۳، صفحه۵۹۷.    



جعبه ابزار